Library / Tipiṭaka / තිපිටක • Tipiṭaka / මජ්‌ඣිමනිකාය • Majjhimanikāya

    2. භික්‌ඛුවග්‌ගො

    2. Bhikkhuvaggo

    1. අම්‌බලට්‌ඨිකරාහුලොවාදසුත්‌තං

    1. Ambalaṭṭhikarāhulovādasuttaṃ

    107. එවං මෙ සුතං – එකං සමයං භගවා රාජගහෙ විහරති වෙළුවනෙ කලන්‌දකනිවාපෙ. තෙන ඛො පන සමයෙන ආයස්‌මා රාහුලො අම්‌බලට්‌ඨිකායං විහරති. අථ ඛො භගවා සායන්‌හසමයං පටිසල්‌ලානා වුට්‌ඨිතො යෙන අම්‌බලට්‌ඨිකා යෙනායස්‌මා රාහුලො තෙනුපසඞ්‌කමි. අද්‌දසා ඛො ආයස්‌මා රාහුලො භගවන්‌තං දූරතොව ආගච්‌ඡන්‌තං. දිස්‌වාන ආසනං පඤ්‌ඤාපෙසි, උදකඤ්‌ච පාදානං. නිසීදි භගවා පඤ්‌ඤත්‌තෙ ආසනෙ. නිසජ්‌ජ පාදෙ පක්‌ඛාලෙසි. ආයස්‌මාපි ඛො රාහුලො භගවන්‌තං අභිවාදෙත්‌වා එකමන්‌තං නිසීදි.

    107. Evaṃ me sutaṃ – ekaṃ samayaṃ bhagavā rājagahe viharati veḷuvane kalandakanivāpe. Tena kho pana samayena āyasmā rāhulo ambalaṭṭhikāyaṃ viharati. Atha kho bhagavā sāyanhasamayaṃ paṭisallānā vuṭṭhito yena ambalaṭṭhikā yenāyasmā rāhulo tenupasaṅkami. Addasā kho āyasmā rāhulo bhagavantaṃ dūratova āgacchantaṃ. Disvāna āsanaṃ paññāpesi, udakañca pādānaṃ. Nisīdi bhagavā paññatte āsane. Nisajja pāde pakkhālesi. Āyasmāpi kho rāhulo bhagavantaṃ abhivādetvā ekamantaṃ nisīdi.

    108. අථ ඛො භගවා පරිත්‌තං උදකාවසෙසං උදකාධානෙ ඨපෙත්‌වා ආයස්‌මන්‌තං රාහුලං ආමන්‌තෙසි – ‘‘පස්‌සසි නො ත්‌වං, රාහුල, ඉමං පරිත්‌තං උදකාවසෙසං උදකාධානෙ ඨපිත’’න්‌ති? ‘‘එවං, භන්‌තෙ’’. ‘‘එවං පරිත්‌තකං ඛො, රාහුල, තෙසං සාමඤ්‌ඤං යෙසං නත්‌ථි සම්‌පජානමුසාවාදෙ ලජ්‌ජා’’ති. අථ ඛො භගවා පරිත්‌තං උදකාවසෙසං ඡඩ්‌ඩෙත්‌වා ආයස්‌මන්‌තං රාහුලං ආමන්‌තෙසි – ‘‘පස්‌සසි නො ත්‌වං, රාහුල, පරිත්‌තං උදකාවසෙසං ඡඩ්‌ඩිත’’න්‌ති? ‘‘එවං, භන්‌තෙ’’. ‘‘එවං ඡඩ්‌ඩිතං ඛො, රාහුල, තෙසං සාමඤ්‌ඤං යෙසං නත්‌ථි සම්‌පජානමුසාවාදෙ ලජ්‌ජා’’ති. අථ ඛො භගවා තං උදකාධානං නික්‌කුජ්‌ජිත්‌වා ආයස්‌මන්‌තං රාහුලං ආමන්‌තෙසි – ‘‘පස්‌සසි නො ත්‌වං, රාහුල, ඉමං උදකාධානං නික්‌කුජ්‌ජිත’’න්‌ති? ‘‘එවං, භන්‌තෙ’’. ‘‘එවං නික්‌කුජ්‌ජිතං ඛො, රාහුල, තෙසං සාමඤ්‌ඤං යෙසං නත්‌ථි සම්‌පජානමුසාවාදෙ ලජ්‌ජා’’ති. අථ ඛො භගවා තං උදකාධානං උක්‌කුජ්‌ජිත්‌වා ආයස්‌මන්‌තං රාහුලං ආමන්‌තෙසි – ‘‘පස්‌සසි නො ත්‌වං, රාහුල, ඉමං උදකාධානං රිත්‌තං තුච්‌ඡ’’න්‌ති? ‘‘එවං, භන්‌තෙ’’. ‘‘එවං රිත්‌තං තුච්‌ඡං ඛො, රාහුල, තෙසං සාමඤ්‌ඤං යෙසං නත්‌ථි සම්‌පජානමුසාවාදෙ ලජ්‌ජාති. සෙය්‍යථාපි, රාහුල, රඤ්‌ඤො නාගො ඊසාදන්‌තො උරූළ්‌හවා 1 අභිජාතො සඞ්‌ගාමාවචරො සඞ්‌ගාමගතො පුරිමෙහිපි පාදෙහි කම්‌මං කරොති, පච්‌ඡිමෙහිපි පාදෙහි කම්‌මං කරොති, පුරිමෙනපි කායෙන කම්‌මං කරොති, පච්‌ඡිමෙනපි කායෙන කම්‌මං කරොති, සීසෙනපි කම්‌මං කරොති, කණ්‌ණෙහිපි කම්‌මං කරොති, දන්‌තෙහිපි කම්‌මං කරොති, නඞ්‌ගුට්‌ඨෙනපි කම්‌මං කරොති; රක්‌ඛතෙව සොණ්‌ඩං. තත්‌ථ හත්‌ථාරොහස්‌ස එවං හොති – ‘අයං ඛො රඤ්‌ඤො නාගො ඊසාදන්‌තො උරූළ්‌හවා අභිජාතො සඞ්‌ගාමාවචරො සඞ්‌ගාමගතො පුරිමෙහිපි පාදෙහි කම්‌මං කරොති, පච්‌ඡිමෙහිපි පාදෙහි කම්‌මං කරොති…පෙ.… නඞ්‌ගුට්‌ඨෙනපි කම්‌මං කරොති; රක්‌ඛතෙව සොණ්‌ඩං . අපරිච්‌චත්‌තං ඛො රඤ්‌ඤො නාගස්‌ස ජීවිත’න්‌ති. යතො ඛො, රාහුල, රඤ්‌ඤො නාගො ඊසාදන්‌තො උරූළ්‌හවා අභිජාතො සඞ්‌ගාමාවචරො සඞ්‌ගාමගතො පුරිමෙහිපි පාදෙහි කම්‌මං කරොති, පච්‌ඡිමෙහිපි පාදෙහි කම්‌මං කරොති…පෙ.… නඞ්‌ගුට්‌ඨෙනපි කම්‌මං කරොති, සොණ්‌ඩායපි කම්‌මං කරොති, තත්‌ථ හත්‌ථාරොහස්‌ස එවං හොති – ‘අයං ඛො රඤ්‌ඤො නාගො ඊසාදන්‌තො උරූළ්‌හවා අභිජාතො සඞ්‌ගාමාවචරො සඞ්‌ගාමගතො පුරිමෙහිපි පාදෙහි කම්‌මං කරොති, පච්‌ඡිමෙහිපි පාදෙහි කම්‌මං කරොති, පුරිමෙනපි කායෙන කම්‌මං කරොති, පච්‌ඡිමෙනපි කායෙන කම්‌මං කරොති, සීසෙනපි කම්‌මං කරොති, කණ්‌ණෙහිපි කම්‌මං කරොති, දන්‌තෙහිපි කම්‌මං කරොති, නඞ්‌ගුට්‌ඨෙනපි කම්‌මං කරොති, සොණ්‌ඩායපි කම්‌මං කරොති. පරිච්‌චත්‌තං ඛො රඤ්‌ඤො නාගස්‌ස ජීවිතං. නත්‌ථි දානි කිඤ්‌චි රඤ්‌ඤො නාගස්‌ස අකරණීය’න්‌ති. එවමෙව ඛො, රාහුල, යස්‌ස කස්‌සචි සම්‌පජානමුසාවාදෙ නත්‌ථි ලජ්‌ජා, නාහං තස්‌ස කිඤ්‌චි පාපං අකරණීයන්‌ති වදාමි. තස්‌මාතිහ තෙ, රාහුල, ‘හස්‌සාපි න මුසා භණිස්‌සාමී’ති – එවඤ්‌හි තෙ, රාහුල, සික්‌ඛිතබ්‌බං.

    108. Atha kho bhagavā parittaṃ udakāvasesaṃ udakādhāne ṭhapetvā āyasmantaṃ rāhulaṃ āmantesi – ‘‘passasi no tvaṃ, rāhula, imaṃ parittaṃ udakāvasesaṃ udakādhāne ṭhapita’’nti? ‘‘Evaṃ, bhante’’. ‘‘Evaṃ parittakaṃ kho, rāhula, tesaṃ sāmaññaṃ yesaṃ natthi sampajānamusāvāde lajjā’’ti. Atha kho bhagavā parittaṃ udakāvasesaṃ chaḍḍetvā āyasmantaṃ rāhulaṃ āmantesi – ‘‘passasi no tvaṃ, rāhula, parittaṃ udakāvasesaṃ chaḍḍita’’nti? ‘‘Evaṃ, bhante’’. ‘‘Evaṃ chaḍḍitaṃ kho, rāhula, tesaṃ sāmaññaṃ yesaṃ natthi sampajānamusāvāde lajjā’’ti. Atha kho bhagavā taṃ udakādhānaṃ nikkujjitvā āyasmantaṃ rāhulaṃ āmantesi – ‘‘passasi no tvaṃ, rāhula, imaṃ udakādhānaṃ nikkujjita’’nti? ‘‘Evaṃ, bhante’’. ‘‘Evaṃ nikkujjitaṃ kho, rāhula, tesaṃ sāmaññaṃ yesaṃ natthi sampajānamusāvāde lajjā’’ti. Atha kho bhagavā taṃ udakādhānaṃ ukkujjitvā āyasmantaṃ rāhulaṃ āmantesi – ‘‘passasi no tvaṃ, rāhula, imaṃ udakādhānaṃ rittaṃ tuccha’’nti? ‘‘Evaṃ, bhante’’. ‘‘Evaṃ rittaṃ tucchaṃ kho, rāhula, tesaṃ sāmaññaṃ yesaṃ natthi sampajānamusāvāde lajjāti. Seyyathāpi, rāhula, rañño nāgo īsādanto urūḷhavā 2 abhijāto saṅgāmāvacaro saṅgāmagato purimehipi pādehi kammaṃ karoti, pacchimehipi pādehi kammaṃ karoti, purimenapi kāyena kammaṃ karoti, pacchimenapi kāyena kammaṃ karoti, sīsenapi kammaṃ karoti, kaṇṇehipi kammaṃ karoti, dantehipi kammaṃ karoti, naṅguṭṭhenapi kammaṃ karoti; rakkhateva soṇḍaṃ. Tattha hatthārohassa evaṃ hoti – ‘ayaṃ kho rañño nāgo īsādanto urūḷhavā abhijāto saṅgāmāvacaro saṅgāmagato purimehipi pādehi kammaṃ karoti, pacchimehipi pādehi kammaṃ karoti…pe… naṅguṭṭhenapi kammaṃ karoti; rakkhateva soṇḍaṃ . Apariccattaṃ kho rañño nāgassa jīvita’nti. Yato kho, rāhula, rañño nāgo īsādanto urūḷhavā abhijāto saṅgāmāvacaro saṅgāmagato purimehipi pādehi kammaṃ karoti, pacchimehipi pādehi kammaṃ karoti…pe… naṅguṭṭhenapi kammaṃ karoti, soṇḍāyapi kammaṃ karoti, tattha hatthārohassa evaṃ hoti – ‘ayaṃ kho rañño nāgo īsādanto urūḷhavā abhijāto saṅgāmāvacaro saṅgāmagato purimehipi pādehi kammaṃ karoti, pacchimehipi pādehi kammaṃ karoti, purimenapi kāyena kammaṃ karoti, pacchimenapi kāyena kammaṃ karoti, sīsenapi kammaṃ karoti, kaṇṇehipi kammaṃ karoti, dantehipi kammaṃ karoti, naṅguṭṭhenapi kammaṃ karoti, soṇḍāyapi kammaṃ karoti. Pariccattaṃ kho rañño nāgassa jīvitaṃ. Natthi dāni kiñci rañño nāgassa akaraṇīya’nti. Evameva kho, rāhula, yassa kassaci sampajānamusāvāde natthi lajjā, nāhaṃ tassa kiñci pāpaṃ akaraṇīyanti vadāmi. Tasmātiha te, rāhula, ‘hassāpi na musā bhaṇissāmī’ti – evañhi te, rāhula, sikkhitabbaṃ.

    109. ‘‘තං කිං මඤ්‌ඤසි, රාහුල, කිමත්‌ථියො ආදාසො’’ති? ‘‘පච්‌චවෙක්‌ඛණත්‌ථො, භන්‌තෙ’’ති. ‘‘එවමෙව ඛො, රාහුල, පච්‌චවෙක්‌ඛිත්‌වා පච්‌චවෙක්‌ඛිත්‌වා කායෙන කම්‌මං කත්‌තබ්‌බං, පච්‌චවෙක්‌ඛිත්‌වා පච්‌චවෙක්‌ඛිත්‌වා වාචාය කම්‌මං කත්‌තබ්‌බං, පච්‌චවෙක්‌ඛිත්‌වා පච්‌චවෙක්‌ඛිත්‌වා මනසා කම්‌මං කත්‌තබ්‌බං. යදෙව ත්‌වං, රාහුල, කායෙන කම්‌මං කත්‌තුකාමො අහොසි, තදෙව තෙ කායකම්‌මං පච්‌චවෙක්‌ඛිතබ්‌බං – ‘යං නු ඛො අහං ඉදං කායෙන කම්‌මං කත්‌තුකාමො ඉදං මෙ කායකම්‌මං අත්‌තබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තෙය්‍ය, පරබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තෙය්‍ය, උභයබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තෙය්‍ය – අකුසලං ඉදං කායකම්‌මං දුක්‌ඛුද්‍රයං 3 දුක්‌ඛවිපාක’න්‌ති? සචෙ ත්‌වං, රාහුල, පච්‌චවෙක්‌ඛමානො එවං ජානෙය්‍යාසි – ‘යං ඛො අහං ඉදං කායෙන කම්‌මං කත්‌තුකාමො ඉදං මෙ කායකම්‌මං අත්‌තබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තෙය්‍ය, පරබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තෙය්‍ය, උභයබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තෙය්‍ය – අකුසලං ඉදං කායකම්‌මං දුක්‌ඛුද්‍රයං දුක්‌ඛවිපාක’න්‌ති, එවරූපං තෙ, රාහුල, කායෙන කම්‌මං සසක්‌කං න කරණීයං 4. සචෙ පන ත්‌වං, රාහුල, පච්‌චවෙක්‌ඛමානො එවං ජානෙය්‍යාසි – ‘යං ඛො අහං ඉදං කායෙන කම්‌මං කත්‌තුකාමො ඉදං මෙ කායකම්‌මං නෙවත්‌තබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තෙය්‍ය, න පරබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තෙය්‍ය, න උභයබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තෙය්‍ය – කුසලං ඉදං කායකම්‌මං සුඛුද්‍රයං සුඛවිපාක’න්‌ති, එවරූපං තෙ, රාහුල, කායෙන කම්‌මං කරණීයං.

    109. ‘‘Taṃ kiṃ maññasi, rāhula, kimatthiyo ādāso’’ti? ‘‘Paccavekkhaṇattho, bhante’’ti. ‘‘Evameva kho, rāhula, paccavekkhitvā paccavekkhitvā kāyena kammaṃ kattabbaṃ, paccavekkhitvā paccavekkhitvā vācāya kammaṃ kattabbaṃ, paccavekkhitvā paccavekkhitvā manasā kammaṃ kattabbaṃ. Yadeva tvaṃ, rāhula, kāyena kammaṃ kattukāmo ahosi, tadeva te kāyakammaṃ paccavekkhitabbaṃ – ‘yaṃ nu kho ahaṃ idaṃ kāyena kammaṃ kattukāmo idaṃ me kāyakammaṃ attabyābādhāyapi saṃvatteyya, parabyābādhāyapi saṃvatteyya, ubhayabyābādhāyapi saṃvatteyya – akusalaṃ idaṃ kāyakammaṃ dukkhudrayaṃ 5 dukkhavipāka’nti? Sace tvaṃ, rāhula, paccavekkhamāno evaṃ jāneyyāsi – ‘yaṃ kho ahaṃ idaṃ kāyena kammaṃ kattukāmo idaṃ me kāyakammaṃ attabyābādhāyapi saṃvatteyya, parabyābādhāyapi saṃvatteyya, ubhayabyābādhāyapi saṃvatteyya – akusalaṃ idaṃ kāyakammaṃ dukkhudrayaṃ dukkhavipāka’nti, evarūpaṃ te, rāhula, kāyena kammaṃ sasakkaṃ na karaṇīyaṃ 6. Sace pana tvaṃ, rāhula, paccavekkhamāno evaṃ jāneyyāsi – ‘yaṃ kho ahaṃ idaṃ kāyena kammaṃ kattukāmo idaṃ me kāyakammaṃ nevattabyābādhāyapi saṃvatteyya, na parabyābādhāyapi saṃvatteyya, na ubhayabyābādhāyapi saṃvatteyya – kusalaṃ idaṃ kāyakammaṃ sukhudrayaṃ sukhavipāka’nti, evarūpaṃ te, rāhula, kāyena kammaṃ karaṇīyaṃ.

    ‘‘කරොන්‌තෙනපි තෙ, රාහුල, කායෙන කම්‌මං තදෙව තෙ කායකම්‌මං පච්‌චවෙක්‌ඛිතබ්‌බං – ‘යං නු ඛො අහං ඉදං කායෙන කම්‌මං කරොමි ඉදං මෙ කායකම්‌මං අත්‌තබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තති, පරබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තති, උභයබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තති – අකුසලං ඉදං කායකම්‌මං දුක්‌ඛුද්‍රයං දුක්‌ඛවිපාක’න්‌ති? සචෙ පන ත්‌වං, රාහුල, පච්‌චවෙක්‌ඛමානො එවං ජානෙය්‍යාසි – ‘යං ඛො අහං ඉදං කායෙන කම්‌මං කරොමි ඉදං මෙ කායකම්‌මං අත්‌තබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තති, පරබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තති, උභයබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තති – අකුසලං ඉදං කායකම්‌මං දුක්‌ඛුද්‍රයං දුක්‌ඛවිපාක’න්‌ති, පටිසංහරෙය්‍යාසි ත්‌වං, රාහුල, එවරූපං කායකම්‌මං. සචෙ පන ත්‌වං, රාහුල, පච්‌චවෙක්‌ඛමානො එවං ජානෙය්‍යාසි – ‘යං ඛො අහං ඉදං කායෙන කම්‌මං කරොමි ඉදං මෙ කායකම්‌මං නෙවත්‌තබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තති, න පරබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තති, න උභයබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තති – කුසලං ඉදං කායකම්‌මං සුඛුද්‍රයං සුඛවිපාක’න්‌ති, අනුපදජ්‌ජෙය්‍යාසි ත්‌වං, රාහුල, එවරූපං කායකම්‌මං.

    ‘‘Karontenapi te, rāhula, kāyena kammaṃ tadeva te kāyakammaṃ paccavekkhitabbaṃ – ‘yaṃ nu kho ahaṃ idaṃ kāyena kammaṃ karomi idaṃ me kāyakammaṃ attabyābādhāyapi saṃvattati, parabyābādhāyapi saṃvattati, ubhayabyābādhāyapi saṃvattati – akusalaṃ idaṃ kāyakammaṃ dukkhudrayaṃ dukkhavipāka’nti? Sace pana tvaṃ, rāhula, paccavekkhamāno evaṃ jāneyyāsi – ‘yaṃ kho ahaṃ idaṃ kāyena kammaṃ karomi idaṃ me kāyakammaṃ attabyābādhāyapi saṃvattati, parabyābādhāyapi saṃvattati, ubhayabyābādhāyapi saṃvattati – akusalaṃ idaṃ kāyakammaṃ dukkhudrayaṃ dukkhavipāka’nti, paṭisaṃhareyyāsi tvaṃ, rāhula, evarūpaṃ kāyakammaṃ. Sace pana tvaṃ, rāhula, paccavekkhamāno evaṃ jāneyyāsi – ‘yaṃ kho ahaṃ idaṃ kāyena kammaṃ karomi idaṃ me kāyakammaṃ nevattabyābādhāyapi saṃvattati, na parabyābādhāyapi saṃvattati, na ubhayabyābādhāyapi saṃvattati – kusalaṃ idaṃ kāyakammaṃ sukhudrayaṃ sukhavipāka’nti, anupadajjeyyāsi tvaṃ, rāhula, evarūpaṃ kāyakammaṃ.

    ‘‘කත්‌වාපි තෙ, රාහුල, කායෙන කම්‌මං තදෙව තෙ කායකම්‌මං පච්‌චවෙක්‌ඛිතබ්‌බං – ‘යං නු ඛො අහං ඉදං කායෙන කම්‌මං අකාසිං ඉදං මෙ කායකම්‌මං අත්‌තබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තති 7, පරබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තති, උභයබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තති – අකුසලං ඉදං කායකම්‌මං දුක්‌ඛුද්‍රයං දුක්‌ඛවිපාක’න්‌ති? සචෙ ඛො ත්‌වං, රාහුල, පච්‌චවෙක්‌ඛමානො එවං ජානෙය්‍යාසි – ‘යං ඛො අහං ඉදං කායෙන කම්‌මං අකාසිං, ඉදං මෙ කායකම්‌මං අත්‌තබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තති, පරබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තති, උභයබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තති – අකුසලං ඉදං කායකම්‌මං දුක්‌ඛුද්‍රයං දුක්‌ඛවිපාක’න්‌ති, එවරූපං තෙ, රාහුල, කායකම්‌මං සත්‌ථරි වා විඤ්‌ඤූසු වා සබ්‍රහ්‌මචාරීසු දෙසෙතබ්‌බං, විවරිතබ්‌බං, උත්‌තානීකාතබ්‌බං; දෙසෙත්‌වා විවරිත්‌වා උත්‌තානීකත්‌වා ආයතිං සංවරං ආපජ්‌ජිතබ්‌බං . සචෙ පන ත්‌වං, රාහුල, පච්‌චවෙක්‌ඛමානො එවං ජානෙය්‍යාසි – ‘යං ඛො අහං ඉදං කායෙන කම්‌මං අකාසිං ඉදං මෙ කායකම්‌මං නෙවත්‌තබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තති, න පරබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තති, න උභයබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තති – කුසලං ඉදං කායකම්‌මං සුඛුද්‍රයං සුඛවිපාක’න්‌ති, තෙනෙව ත්‌වං, රාහුල, පීතිපාමොජ්‌ජෙන විහරෙය්‍යාසි අහොරත්‌තානුසික්‌ඛී කුසලෙසු ධම්‌මෙසු.

    ‘‘Katvāpi te, rāhula, kāyena kammaṃ tadeva te kāyakammaṃ paccavekkhitabbaṃ – ‘yaṃ nu kho ahaṃ idaṃ kāyena kammaṃ akāsiṃ idaṃ me kāyakammaṃ attabyābādhāyapi saṃvattati 8, parabyābādhāyapi saṃvattati, ubhayabyābādhāyapi saṃvattati – akusalaṃ idaṃ kāyakammaṃ dukkhudrayaṃ dukkhavipāka’nti? Sace kho tvaṃ, rāhula, paccavekkhamāno evaṃ jāneyyāsi – ‘yaṃ kho ahaṃ idaṃ kāyena kammaṃ akāsiṃ, idaṃ me kāyakammaṃ attabyābādhāyapi saṃvattati, parabyābādhāyapi saṃvattati, ubhayabyābādhāyapi saṃvattati – akusalaṃ idaṃ kāyakammaṃ dukkhudrayaṃ dukkhavipāka’nti, evarūpaṃ te, rāhula, kāyakammaṃ satthari vā viññūsu vā sabrahmacārīsu desetabbaṃ, vivaritabbaṃ, uttānīkātabbaṃ; desetvā vivaritvā uttānīkatvā āyatiṃ saṃvaraṃ āpajjitabbaṃ . Sace pana tvaṃ, rāhula, paccavekkhamāno evaṃ jāneyyāsi – ‘yaṃ kho ahaṃ idaṃ kāyena kammaṃ akāsiṃ idaṃ me kāyakammaṃ nevattabyābādhāyapi saṃvattati, na parabyābādhāyapi saṃvattati, na ubhayabyābādhāyapi saṃvattati – kusalaṃ idaṃ kāyakammaṃ sukhudrayaṃ sukhavipāka’nti, teneva tvaṃ, rāhula, pītipāmojjena vihareyyāsi ahorattānusikkhī kusalesu dhammesu.

    110. ‘‘යදෙව ත්‌වං, රාහුල, වාචාය කම්‌මං කත්‌තුකාමො අහොසි, තදෙව තෙ වචීකම්‌මං පච්‌චවෙක්‌ඛිතබ්‌බං – ‘යං නු ඛො අහං ඉදං වාචාය කම්‌මං කත්‌තුකාමො ඉදං මෙ වචීකම්‌මං අත්‌තබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තෙය්‍ය, පරබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තෙය්‍ය, උභයබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තෙය්‍ය – අකුසලං ඉදං වචීකම්‌මං දුක්‌ඛුද්‍රයං දුක්‌ඛවිපාක’න්‌ති? සචෙ ත්‌වං, රාහුල, පච්‌චවෙක්‌ඛමානො එවං ජානෙය්‍යාසි – ‘යං ඛො අහං ඉදං වාචාය කම්‌මං කත්‌තුකාමො ඉදං මෙ වචීකම්‌මං අත්‌තබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තෙය්‍ය, පරබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තෙය්‍ය, උභයබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තෙය්‍ය – අකුසලං ඉදං වචීකම්‌මං දුක්‌ඛුද්‍රයං දුක්‌ඛවිපාක’න්‌ති, එවරූපං තෙ, රාහුල, වාචාය කම්‌මං සසක්‌කං න කරණීයං. සචෙ පන ත්‌වං, රාහුල, පච්‌චවෙක්‌ඛමානො එවං ජානෙය්‍යාසි – ‘යං ඛො අහං ඉදං වාචාය කම්‌මං කත්‌තුකාමො ඉදං මෙ වචීකම්‌මං නෙවත්‌තබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තෙය්‍ය, න පරබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තෙය්‍ය – කුසලං ඉදං වචීකම්‌මං සුඛුද්‍රයං සුඛවිපාක’න්‌ති, එවරූපං තෙ, රාහුල, වාචාය කම්‌මං කරණීයං.

    110. ‘‘Yadeva tvaṃ, rāhula, vācāya kammaṃ kattukāmo ahosi, tadeva te vacīkammaṃ paccavekkhitabbaṃ – ‘yaṃ nu kho ahaṃ idaṃ vācāya kammaṃ kattukāmo idaṃ me vacīkammaṃ attabyābādhāyapi saṃvatteyya, parabyābādhāyapi saṃvatteyya, ubhayabyābādhāyapi saṃvatteyya – akusalaṃ idaṃ vacīkammaṃ dukkhudrayaṃ dukkhavipāka’nti? Sace tvaṃ, rāhula, paccavekkhamāno evaṃ jāneyyāsi – ‘yaṃ kho ahaṃ idaṃ vācāya kammaṃ kattukāmo idaṃ me vacīkammaṃ attabyābādhāyapi saṃvatteyya, parabyābādhāyapi saṃvatteyya, ubhayabyābādhāyapi saṃvatteyya – akusalaṃ idaṃ vacīkammaṃ dukkhudrayaṃ dukkhavipāka’nti, evarūpaṃ te, rāhula, vācāya kammaṃ sasakkaṃ na karaṇīyaṃ. Sace pana tvaṃ, rāhula, paccavekkhamāno evaṃ jāneyyāsi – ‘yaṃ kho ahaṃ idaṃ vācāya kammaṃ kattukāmo idaṃ me vacīkammaṃ nevattabyābādhāyapi saṃvatteyya, na parabyābādhāyapi saṃvatteyya – kusalaṃ idaṃ vacīkammaṃ sukhudrayaṃ sukhavipāka’nti, evarūpaṃ te, rāhula, vācāya kammaṃ karaṇīyaṃ.

    ‘‘කරොන්‌තෙනපි, රාහුල, වාචාය කම්‌මං තදෙව තෙ වචීකම්‌මං පච්‌චවෙක්‌ඛිතබ්‌බං – ‘යං නු ඛො අහං ඉදං වාචාය කම්‌මං කරොමි ඉදං මෙ වචීකම්‌මං අත්‌තබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තති, පරබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තති, උභයබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තති – අකුසලං ඉදං වචීකම්‌මං දුක්‌ඛුද්‍රයං දුක්‌ඛවිපාක’න්‌ති? සචෙ පන ත්‌වං, රාහුල, පච්‌චවෙක්‌ඛමානො එවං ජානෙය්‍යාසි – ‘යං ඛො අහං ඉදං වාචාය කම්‌මං කරොමි ඉදං මෙ වචීකම්‌මං අත්‌තබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තති, පරබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තති, උභයබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තති – අකුසලං ඉදං වචීකම්‌මං දුක්‌ඛුද්‍රයං දුක්‌ඛවිපාක’න්‌ති, පටිසංහරෙය්‍යාසි ත්‌වං, රාහුල, එවරූපං වචීකම්‌මං. සචෙ පන ත්‌වං, රාහුල, පච්‌චවෙක්‌ඛමානො එවං ජානෙය්‍යාසි – ‘යං ඛො අහං ඉදං වාචාය කම්‌මං කරොමි ඉදං මෙ වචීකම්‌මං නෙවත්‌තබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තති, න පරබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තති, න උභයබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තති – කුසලං ඉදං වචීකම්‌මං සුඛුද්‍රයං සුඛවිපාක’න්‌ති, අනුපදජ්‌ජෙය්‍යාසි, ත්‌වං රාහුල, එවරූපං වචීකම්‌මං.

    ‘‘Karontenapi, rāhula, vācāya kammaṃ tadeva te vacīkammaṃ paccavekkhitabbaṃ – ‘yaṃ nu kho ahaṃ idaṃ vācāya kammaṃ karomi idaṃ me vacīkammaṃ attabyābādhāyapi saṃvattati, parabyābādhāyapi saṃvattati, ubhayabyābādhāyapi saṃvattati – akusalaṃ idaṃ vacīkammaṃ dukkhudrayaṃ dukkhavipāka’nti? Sace pana tvaṃ, rāhula, paccavekkhamāno evaṃ jāneyyāsi – ‘yaṃ kho ahaṃ idaṃ vācāya kammaṃ karomi idaṃ me vacīkammaṃ attabyābādhāyapi saṃvattati, parabyābādhāyapi saṃvattati, ubhayabyābādhāyapi saṃvattati – akusalaṃ idaṃ vacīkammaṃ dukkhudrayaṃ dukkhavipāka’nti, paṭisaṃhareyyāsi tvaṃ, rāhula, evarūpaṃ vacīkammaṃ. Sace pana tvaṃ, rāhula, paccavekkhamāno evaṃ jāneyyāsi – ‘yaṃ kho ahaṃ idaṃ vācāya kammaṃ karomi idaṃ me vacīkammaṃ nevattabyābādhāyapi saṃvattati, na parabyābādhāyapi saṃvattati, na ubhayabyābādhāyapi saṃvattati – kusalaṃ idaṃ vacīkammaṃ sukhudrayaṃ sukhavipāka’nti, anupadajjeyyāsi, tvaṃ rāhula, evarūpaṃ vacīkammaṃ.

    ‘‘කත්‌වාපි තෙ, රාහුල, වාචාය කම්‌මං තදෙව තෙ වචීකම්‌මං පච්‌චවෙක්‌ඛිතබ්‌බං – ‘යං නු ඛො අහං ඉදං වාචාය කම්‌මං අකාසිං ඉදං මෙ වචීකම්‌මං අත්‌තබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තති 9, පරබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තති, උභයබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තති – අකුසලං ඉදං වචීකම්‌මං දුක්‌ඛුද්‍රයං දුක්‌ඛවිපාක’න්‌ති? සචෙ ඛො ත්‌වං, රාහුල, පච්‌චවෙක්‌ඛමානො එවං ජානෙය්‍යාසි – ‘යං ඛො අහං ඉදං වාචාය කම්‌මං අකාසිං ඉදං මෙ වචීකම්‌මං අත්‌තබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තති, පරබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තති, උභයබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තති – අකුසලං ඉදං වචීකම්‌මං දුක්‌ඛුද්‍රයං දුක්‌ඛවිපාක’න්‌ති, එවරූපං තෙ, රාහුල, වචීකම්‌මං සත්‌ථරි වා විඤ්‌ඤූසු වා සබ්‍රහ්‌මචාරීසු දෙසෙතබ්‌බං, විවරිතබ්‌බං, උත්‌තානීකත්‌තබ්‌බං ; දෙසෙත්‌වා විවරිත්‌වා උත්‌තානීකත්‌වා ආයතිං සංවරං ආපජ්‌ජිතබ්‌බං. සචෙ පන ත්‌වං, රාහුල, පච්‌චවෙක්‌ඛමානො එවං ජානෙය්‍යාසි – ‘යං ඛො අහං ඉදං වාචාය කම්‌මං අකාසිං ඉදං මෙ වචීකම්‌මං නෙවත්‌තබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තති, න පරබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තති, න උභයබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තති – කුසලං ඉදං වචීකම්‌මං සුඛුද්‍රයං සුඛවිපාක’න්‌ති, තෙනෙව ත්‌වං, රාහුල, පීතිපාමොජ්‌ජෙන විහරෙය්‍යාසි අහොරත්‌තානුසික්‌ඛී කුසලෙසු ධම්‌මෙසු.

    ‘‘Katvāpi te, rāhula, vācāya kammaṃ tadeva te vacīkammaṃ paccavekkhitabbaṃ – ‘yaṃ nu kho ahaṃ idaṃ vācāya kammaṃ akāsiṃ idaṃ me vacīkammaṃ attabyābādhāyapi saṃvattati 10, parabyābādhāyapi saṃvattati, ubhayabyābādhāyapi saṃvattati – akusalaṃ idaṃ vacīkammaṃ dukkhudrayaṃ dukkhavipāka’nti? Sace kho tvaṃ, rāhula, paccavekkhamāno evaṃ jāneyyāsi – ‘yaṃ kho ahaṃ idaṃ vācāya kammaṃ akāsiṃ idaṃ me vacīkammaṃ attabyābādhāyapi saṃvattati, parabyābādhāyapi saṃvattati, ubhayabyābādhāyapi saṃvattati – akusalaṃ idaṃ vacīkammaṃ dukkhudrayaṃ dukkhavipāka’nti, evarūpaṃ te, rāhula, vacīkammaṃ satthari vā viññūsu vā sabrahmacārīsu desetabbaṃ, vivaritabbaṃ, uttānīkattabbaṃ ; desetvā vivaritvā uttānīkatvā āyatiṃ saṃvaraṃ āpajjitabbaṃ. Sace pana tvaṃ, rāhula, paccavekkhamāno evaṃ jāneyyāsi – ‘yaṃ kho ahaṃ idaṃ vācāya kammaṃ akāsiṃ idaṃ me vacīkammaṃ nevattabyābādhāyapi saṃvattati, na parabyābādhāyapi saṃvattati, na ubhayabyābādhāyapi saṃvattati – kusalaṃ idaṃ vacīkammaṃ sukhudrayaṃ sukhavipāka’nti, teneva tvaṃ, rāhula, pītipāmojjena vihareyyāsi ahorattānusikkhī kusalesu dhammesu.

    111. ‘‘යදෙව ත්‌වං, රාහුල, මනසා කම්‌මං කත්‌තුකාමො අහොසි, තදෙව තෙ මනොකම්‌මං පච්‌චවෙක්‌ඛිතබ්‌බං – ‘යං නු ඛො අහං ඉදං මනසා කම්‌මං කත්‌තුකාමො ඉදං මෙ මනොකම්‌මං අත්‌තබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තෙය්‍ය, පරබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තෙය්‍ය, උභයබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තෙය්‍ය – අකුසලං ඉදං මනොකම්‌මං දුක්‌ඛුද්‍රයං දුක්‌ඛවිපාක’න්‌ති? සචෙ ත්‌වං, රාහුල, පච්‌චවෙක්‌ඛමානො එවං ජානෙය්‍යාසි – ‘යං ඛො අහං ඉදං මනසා කම්‌මං කත්‌තුකාමො ඉදං මෙ මනොකම්‌මං අත්‌තබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තෙය්‍ය, පරබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තෙය්‍ය, උභයබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තෙය්‍ය – අකුසලං ඉදං මනොකම්‌මං දුක්‌ඛුද්‍රයං දුක්‌ඛවිපාක’න්‌ති, එවරූපං තෙ, රාහුල, මනසා කම්‌මං සසක්‌කං න කරණීයං. සචෙ පන ත්‌වං, රාහුල, පච්‌චවෙක්‌ඛමානො එවං ජානෙය්‍යාසි – ‘යං ඛො අහං ඉදං මනසා කම්‌මං කත්‌තුකාමො ඉදං මෙ මනොකම්‌මං නෙවත්‌තබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තෙය්‍ය, න පරබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තෙය්‍ය, න උභයබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තෙය්‍ය – කුසලං ඉදං මනොකම්‌මං සුඛුද්‍රයං සුඛවිපාක’න්‌ති, එවරූපං තෙ, රාහුල, මනසා කම්‌මං කරණීයං.

    111. ‘‘Yadeva tvaṃ, rāhula, manasā kammaṃ kattukāmo ahosi, tadeva te manokammaṃ paccavekkhitabbaṃ – ‘yaṃ nu kho ahaṃ idaṃ manasā kammaṃ kattukāmo idaṃ me manokammaṃ attabyābādhāyapi saṃvatteyya, parabyābādhāyapi saṃvatteyya, ubhayabyābādhāyapi saṃvatteyya – akusalaṃ idaṃ manokammaṃ dukkhudrayaṃ dukkhavipāka’nti? Sace tvaṃ, rāhula, paccavekkhamāno evaṃ jāneyyāsi – ‘yaṃ kho ahaṃ idaṃ manasā kammaṃ kattukāmo idaṃ me manokammaṃ attabyābādhāyapi saṃvatteyya, parabyābādhāyapi saṃvatteyya, ubhayabyābādhāyapi saṃvatteyya – akusalaṃ idaṃ manokammaṃ dukkhudrayaṃ dukkhavipāka’nti, evarūpaṃ te, rāhula, manasā kammaṃ sasakkaṃ na karaṇīyaṃ. Sace pana tvaṃ, rāhula, paccavekkhamāno evaṃ jāneyyāsi – ‘yaṃ kho ahaṃ idaṃ manasā kammaṃ kattukāmo idaṃ me manokammaṃ nevattabyābādhāyapi saṃvatteyya, na parabyābādhāyapi saṃvatteyya, na ubhayabyābādhāyapi saṃvatteyya – kusalaṃ idaṃ manokammaṃ sukhudrayaṃ sukhavipāka’nti, evarūpaṃ te, rāhula, manasā kammaṃ karaṇīyaṃ.

    ‘‘කරොන්‌තෙනපි තෙ, රාහුල, මනසා කම්‌මං තදෙව තෙ මනොකම්‌මං පච්‌චවෙක්‌ඛිතබ්‌බං – ‘යං නු ඛො අහං ඉදං මනසා කම්‌මං කරොමි ඉදං මෙ මනොකම්‌මං අත්‌තබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තති, පරබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තති, උභයබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තති – අකුසලං ඉදං මනොකම්‌මං දුක්‌ඛුද්‍රයං දුක්‌ඛවිපාක’න්‌ති? සචෙ පන ත්‌වං, රාහුල, පච්‌චවෙක්‌ඛමානො එවං ජානෙය්‍යාසි – ‘යං ඛො අහං ඉදං මනසා කම්‌මං කරොමි ඉදං මෙ මනොකම්‌මං අත්‌තබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තති, පරබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තති, උභයබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තති – අකුසලං ඉදං මනොකම්‌මං දුක්‌ඛුද්‍රයං දුක්‌ඛවිපාක’න්‌ති, පටිසංහරෙය්‍යාසි ත්‌වං, රාහුල, එවරූපං මනොකම්‌මං. සචෙ පන ත්‌වං, රාහුල, පච්‌චවෙක්‌ඛමානො එවං ජානෙය්‍යාසි – ‘යං ඛො අහං ඉදං මනසා කම්‌මං කරොමි ඉදං මෙ මනොකම්‌මං නෙවත්‌තබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තති, න පරබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තති, න උභයබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තති – කුසලං ඉදං මනොකම්‌මං සුඛුද්‍රයං සුඛවිපාක’න්‌ති, අනුපදජ්‌ජෙය්‍යාසි ත්‌වං, රාහුල, එවරූපං මනොකම්‌මං.

    ‘‘Karontenapi te, rāhula, manasā kammaṃ tadeva te manokammaṃ paccavekkhitabbaṃ – ‘yaṃ nu kho ahaṃ idaṃ manasā kammaṃ karomi idaṃ me manokammaṃ attabyābādhāyapi saṃvattati, parabyābādhāyapi saṃvattati, ubhayabyābādhāyapi saṃvattati – akusalaṃ idaṃ manokammaṃ dukkhudrayaṃ dukkhavipāka’nti? Sace pana tvaṃ, rāhula, paccavekkhamāno evaṃ jāneyyāsi – ‘yaṃ kho ahaṃ idaṃ manasā kammaṃ karomi idaṃ me manokammaṃ attabyābādhāyapi saṃvattati, parabyābādhāyapi saṃvattati, ubhayabyābādhāyapi saṃvattati – akusalaṃ idaṃ manokammaṃ dukkhudrayaṃ dukkhavipāka’nti, paṭisaṃhareyyāsi tvaṃ, rāhula, evarūpaṃ manokammaṃ. Sace pana tvaṃ, rāhula, paccavekkhamāno evaṃ jāneyyāsi – ‘yaṃ kho ahaṃ idaṃ manasā kammaṃ karomi idaṃ me manokammaṃ nevattabyābādhāyapi saṃvattati, na parabyābādhāyapi saṃvattati, na ubhayabyābādhāyapi saṃvattati – kusalaṃ idaṃ manokammaṃ sukhudrayaṃ sukhavipāka’nti, anupadajjeyyāsi tvaṃ, rāhula, evarūpaṃ manokammaṃ.

    ‘‘කත්‌වාපි තෙ, රාහුල, මනසා කම්‌මං තදෙව තෙ මනොකම්‌මං පච්‌චවෙක්‌ඛිතබ්‌බං – ‘යං නු ඛො අහං ඉදං මනසා කම්‌මං අකාසිං ඉදං මෙ මනොකම්‌මං අත්‌තබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තති 11, පරබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තති, උභයබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තති – අකුසලං ඉදං මනොකම්‌මං දුක්‌ඛුද්‍රයං දුක්‌ඛවිපාක’න්‌ති? සචෙ ඛො ත්‌වං, රාහුල, පච්‌චවෙක්‌ඛමානො එවං ජානෙය්‍යාසි – ‘යං ඛො අහං ඉදං මනසා කම්‌මං අකාසිං ඉදං මෙ මනොකම්‌මං අත්‌තබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තති, පරබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තති, උභයබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තති – අකුසලං ඉදං මනොකම්‌මං දුක්‌ඛුද්‍රයං දුක්‌ඛවිපාක’න්‌ති, එවරූපං පන 12 තෙ, රාහුල, මනොකම්‌මං 13 අට්‌ටීයිතබ්‌බං හරායිතබ්‌බං ජිගුච්‌ඡිතබ්‌බං; අට්‌ටීයිත්‌වා හරායිත්‌වා ජිගුච්‌ඡිත්‌වා ආයතිං සංවරං ආපජ්‌ජිතබ්‌බං. සචෙ පන ත්‌වං, රාහුල, පච්‌චවෙක්‌ඛමානො එවං ජානෙය්‍යාසි – ‘යං ඛො අහං ඉදං මනසා කම්‌මං අකාසිං ඉදං මෙ මනොකම්‌මං නෙවත්‌තබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තති, න පරබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තති, න උභයබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තති – කුසලං ඉදං මනොකම්‌මං සුඛුද්‍රයං සුඛවිපාක’න්‌ති, තෙනෙව ත්‌වං, රාහුල, පීතිපාමොජ්‌ජෙන විහරෙය්‍යාසි අහොරත්‌තානුසික්‌ඛී කුසලෙසු ධම්‌මෙසු.

    ‘‘Katvāpi te, rāhula, manasā kammaṃ tadeva te manokammaṃ paccavekkhitabbaṃ – ‘yaṃ nu kho ahaṃ idaṃ manasā kammaṃ akāsiṃ idaṃ me manokammaṃ attabyābādhāyapi saṃvattati 14, parabyābādhāyapi saṃvattati, ubhayabyābādhāyapi saṃvattati – akusalaṃ idaṃ manokammaṃ dukkhudrayaṃ dukkhavipāka’nti? Sace kho tvaṃ, rāhula, paccavekkhamāno evaṃ jāneyyāsi – ‘yaṃ kho ahaṃ idaṃ manasā kammaṃ akāsiṃ idaṃ me manokammaṃ attabyābādhāyapi saṃvattati, parabyābādhāyapi saṃvattati, ubhayabyābādhāyapi saṃvattati – akusalaṃ idaṃ manokammaṃ dukkhudrayaṃ dukkhavipāka’nti, evarūpaṃ pana 15 te, rāhula, manokammaṃ 16 aṭṭīyitabbaṃ harāyitabbaṃ jigucchitabbaṃ; aṭṭīyitvā harāyitvā jigucchitvā āyatiṃ saṃvaraṃ āpajjitabbaṃ. Sace pana tvaṃ, rāhula, paccavekkhamāno evaṃ jāneyyāsi – ‘yaṃ kho ahaṃ idaṃ manasā kammaṃ akāsiṃ idaṃ me manokammaṃ nevattabyābādhāyapi saṃvattati, na parabyābādhāyapi saṃvattati, na ubhayabyābādhāyapi saṃvattati – kusalaṃ idaṃ manokammaṃ sukhudrayaṃ sukhavipāka’nti, teneva tvaṃ, rāhula, pītipāmojjena vihareyyāsi ahorattānusikkhī kusalesu dhammesu.

    112. ‘‘යෙ හි කෙචි, රාහුල, අතීතමද්‌ධානං සමණා වා බ්‍රාහ්‌මණා වා කායකම්‌මං පරිසොධෙසුං, වචීකම්‌මං පරිසොධෙසුං, මනොකම්‌මං පරිසොධෙසුං, සබ්‌බෙ තෙ එවමෙවං පච්‌චවෙක්‌ඛිත්‌වා පච්‌චවෙක්‌ඛිත්‌වා කායකම්‌මං පරිසොධෙසුං, පච්‌චවෙක්‌ඛිත්‌වා පච්‌චවෙක්‌ඛිත්‌වා වචීකම්‌මං පරිසොධෙසුං, පච්‌චවෙක්‌ඛිත්‌වා පච්‌චවෙක්‌ඛිත්‌වා මනොකම්‌මං පරිසොධෙසුං. යෙපි හි කෙචි, රාහුල, අනාගතමද්‌ධානං සමණා වා බ්‍රාහ්‌මණා වා කායකම්‌මං පරිසොධෙස්‌සන්‌ති, වචීකම්‌මං පරිසොධෙස්‌සන්‌ති, මනොකම්‌මං පරිසොධෙස්‌සන්‌ති, සබ්‌බෙ තෙ එවමෙවං පච්‌චවෙක්‌ඛිත්‌වා පච්‌චවෙක්‌ඛිත්‌වා කායකම්‌මං පරිසොධෙස්‌සන්‌ති, පච්‌චවෙක්‌ඛිත්‌වා පච්‌චවෙක්‌ඛිත්‌වා වචීකම්‌මං පරිසොධෙස්‌සන්‌ති , පච්‌චවෙක්‌ඛිත්‌වා පච්‌චවෙක්‌ඛිත්‌වා මනොකම්‌මං පරිසොධෙස්‌සන්‌ති. යෙපි හි කෙචි, රාහුල, එතරහි සමණා වා බ්‍රාහ්‌මණා වා කායකම්‌මං පරිසොධෙන්‌ති, වචීකම්‌මං පරිසොධෙන්‌ති, මනොකම්‌මං පරිසොධෙන්‌ති, සබ්‌බෙ තෙ එවමෙවං පච්‌චවෙක්‌ඛිත්‌වා පච්‌චවෙක්‌ඛිත්‌වා කායකම්‌මං පරිසොධෙන්‌ති, පච්‌චවෙක්‌ඛිත්‌වා පච්‌චවෙක්‌ඛිත්‌වා වචීකම්‌මං පරිසොධෙන්‌ති, පච්‌චවෙක්‌ඛිත්‌වා පච්‌චවෙක්‌ඛිත්‌වා මනොකම්‌මං පරිසොධෙන්‌ති. තස්‌මාතිහ, රාහුල, ‘පච්‌චවෙක්‌ඛිත්‌වා පච්‌චවෙක්‌ඛිත්‌වා කායකම්‌මං පරිසොධෙස්‌සාමි, පච්‌චවෙක්‌ඛිත්‌වා පච්‌චවෙක්‌ඛිත්‌වා වචීකම්‌මං පරිසොධෙස්‌සාමි, පච්‌චවෙක්‌ඛිත්‌වා පච්‌චවෙක්‌ඛිත්‌වා මනොකම්‌මං පරිසොධෙස්‌සාමී’ති – එවඤ්‌හි තෙ, රාහුල, සික්‌ඛිතබ්‌බ’’න්‌ති.

    112. ‘‘Ye hi keci, rāhula, atītamaddhānaṃ samaṇā vā brāhmaṇā vā kāyakammaṃ parisodhesuṃ, vacīkammaṃ parisodhesuṃ, manokammaṃ parisodhesuṃ, sabbe te evamevaṃ paccavekkhitvā paccavekkhitvā kāyakammaṃ parisodhesuṃ, paccavekkhitvā paccavekkhitvā vacīkammaṃ parisodhesuṃ, paccavekkhitvā paccavekkhitvā manokammaṃ parisodhesuṃ. Yepi hi keci, rāhula, anāgatamaddhānaṃ samaṇā vā brāhmaṇā vā kāyakammaṃ parisodhessanti, vacīkammaṃ parisodhessanti, manokammaṃ parisodhessanti, sabbe te evamevaṃ paccavekkhitvā paccavekkhitvā kāyakammaṃ parisodhessanti, paccavekkhitvā paccavekkhitvā vacīkammaṃ parisodhessanti , paccavekkhitvā paccavekkhitvā manokammaṃ parisodhessanti. Yepi hi keci, rāhula, etarahi samaṇā vā brāhmaṇā vā kāyakammaṃ parisodhenti, vacīkammaṃ parisodhenti, manokammaṃ parisodhenti, sabbe te evamevaṃ paccavekkhitvā paccavekkhitvā kāyakammaṃ parisodhenti, paccavekkhitvā paccavekkhitvā vacīkammaṃ parisodhenti, paccavekkhitvā paccavekkhitvā manokammaṃ parisodhenti. Tasmātiha, rāhula, ‘paccavekkhitvā paccavekkhitvā kāyakammaṃ parisodhessāmi, paccavekkhitvā paccavekkhitvā vacīkammaṃ parisodhessāmi, paccavekkhitvā paccavekkhitvā manokammaṃ parisodhessāmī’ti – evañhi te, rāhula, sikkhitabba’’nti.

    ඉදමවොච භගවා. අත්‌තමනො ආයස්‌මා රාහුලො භගවතො භාසිතං අභිනන්‌දීති.

    Idamavoca bhagavā. Attamano āyasmā rāhulo bhagavato bhāsitaṃ abhinandīti.

    අම්‌බලට්‌ඨිකරාහුලොවාදසුත්‌තං නිට්‌ඨිතං පඨමං.

    Ambalaṭṭhikarāhulovādasuttaṃ niṭṭhitaṃ paṭhamaṃ.







    Footnotes:
    1. උබ්‌බූළ්‌හවා (සී. පී.)
    2. ubbūḷhavā (sī. pī.)
    3. දුක්‌ඛුන්‌ද්‍රයං, දුක්‌ඛුදයං (ක.)
    4. සංසක්‌කං න ච කරණීයං (ක.)
    5. dukkhundrayaṃ, dukkhudayaṃ (ka.)
    6. saṃsakkaṃ na ca karaṇīyaṃ (ka.)
    7. සංවත්‌ති (පී.)
    8. saṃvatti (pī.)
    9. සංවත්‌ති (සී. පී.)
    10. saṃvatti (sī. pī.)
    11. සංවත්‌ති (සී. පී.)
    12. එවරූපෙ (සී. පී.), එවරූපෙ පන (ස්‍යා. කං.)
    13. මනොකම්‌මෙ (සී. ස්‍යා. කං. පී.)
    14. saṃvatti (sī. pī.)
    15. evarūpe (sī. pī.), evarūpe pana (syā. kaṃ.)
    16. manokamme (sī. syā. kaṃ. pī.)



    Related texts:



    අට්‌ඨකථා • Aṭṭhakathā / සුත්‌තපිටක (අට්‌ඨකථා) • Suttapiṭaka (aṭṭhakathā) / මජ්‌ඣිමනිකාය (අට්‌ඨකථා) • Majjhimanikāya (aṭṭhakathā) / 1. අම්‌බලට්‌ඨිකරාහුලොවාදසුත්‌තවණ්‌ණනා • 1. Ambalaṭṭhikarāhulovādasuttavaṇṇanā

    ටීකා • Tīkā / සුත්‌තපිටක (ටීකා) • Suttapiṭaka (ṭīkā) / මජ්‌ඣිමනිකාය (ටීකා) • Majjhimanikāya (ṭīkā) / 1. අම්‌බලට්‌ඨිකරාහුලොවාදසුත්‌තවණ්‌ණනා • 1. Ambalaṭṭhikarāhulovādasuttavaṇṇanā


    © 1991-2023 The Titi Tudorancea Bulletin | Titi Tudorancea® is a Registered Trademark | Terms of use and privacy policy
    Contact