Library / Tipiṭaka / තිපිටක • Tipiṭaka / ථෙරගාථා-අට්‌ඨකථා • Theragāthā-aṭṭhakathā

    4. සොපාකත්‌ථෙරගාථාවණ්‌ණනා

    4. Sopākattheragāthāvaṇṇanā

    දිස්‌වා පාසාදඡායායන්‌තිආදිකා ආයස්‌මතො සොපාකත්‌ථෙරස්‌ස ගාථා. කා උප්‌පත්‌ති? අයම්‌පි පුරිමබුද්‌ධෙසු කතාධිකාරො තත්‌ථ තත්‌ථ භවෙ පුඤ්‌ඤානි උපචිනන්‌තො සිද්‌ධත්‌ථස්‌ස භගවතො කාලෙ බ්‍රාහ්‌මණකුලෙ නිබ්‌බත්‌තිත්‌වා විඤ්‌ඤුතං පත්‌තො බ්‍රාහ්‌මණානං විජ්‌ජාසිප්‌පෙසු නිප්‌ඵත්‌තිං ගතො කාමෙසු ආදීනවං දිස්‌වා ඝරාවාසං පහාය තාපසපබ්‌බජ්‌ජං පබ්‌බජිත්‌වා එකස්‌මිං පබ්‌බතෙ විහරති. සත්‌ථා ආසන්‌නමරණං තං ඤත්‌වා තස්‌ස සන්‌තිකං අගමාසි. සො භගවන්‌තං දිස්‌වා පසන්‌නචිත්‌තො උළාරං පීතිසොමනස්‌සං පවෙදෙන්‌තො පුප්‌ඵමයං ආසනං පඤ්‌ඤපෙත්‌වා අදාසි. සත්‌ථා තත්‌ථ නිසීදිත්‌වා, අනිච්‌චතාපටිසංයුත්‌තං ධම්‌මිං කථං කථෙත්‌වා තස්‌ස පස්‌සන්‌තස්‌සෙව ආකාසෙන අගමාසි. සො පුබ්‌බෙ ගහිතං නිච්‌චග්‌ගාහං පහාය අනිච්‌චසඤ්‌ඤං හදයෙ ඨපෙත්‌වා, කාලඞ්‌කත්‌වා, දෙවලොකෙ උප්‌පජිත්‌වා, අපරාපරං දෙවමනුස්‌සෙසු සංසරන්‌තො, ඉමස්‌මිං බුද්‌ධුප්‌පාදෙ රාජගහෙ සොපාකයොනියං නිබ්‌බත්‌ති. සො ජාතිආගතෙන සොපාකොති නාමෙන පඤ්‌ඤායි. කෙචි පන ‘‘වාණිජකුලෙ නිබ්‌බත්‌තො, ‘සොපාකො’ති පන නාමමත්‌ත’’න්‌ති වදන්‌ති. තං අපදානපාළියා විරුජ්‌ඣති ‘‘පච්‌ඡිමෙ භවෙ සම්‌පත්‌තෙ, සොපාකයොනුපාගමි’’න්‌ති වචනතො.

    Disvāpāsādachāyāyantiādikā āyasmato sopākattherassa gāthā. Kā uppatti? Ayampi purimabuddhesu katādhikāro tattha tattha bhave puññāni upacinanto siddhatthassa bhagavato kāle brāhmaṇakule nibbattitvā viññutaṃ patto brāhmaṇānaṃ vijjāsippesu nipphattiṃ gato kāmesu ādīnavaṃ disvā gharāvāsaṃ pahāya tāpasapabbajjaṃ pabbajitvā ekasmiṃ pabbate viharati. Satthā āsannamaraṇaṃ taṃ ñatvā tassa santikaṃ agamāsi. So bhagavantaṃ disvā pasannacitto uḷāraṃ pītisomanassaṃ pavedento pupphamayaṃ āsanaṃ paññapetvā adāsi. Satthā tattha nisīditvā, aniccatāpaṭisaṃyuttaṃ dhammiṃ kathaṃ kathetvā tassa passantasseva ākāsena agamāsi. So pubbe gahitaṃ niccaggāhaṃ pahāya aniccasaññaṃ hadaye ṭhapetvā, kālaṅkatvā, devaloke uppajitvā, aparāparaṃ devamanussesu saṃsaranto, imasmiṃ buddhuppāde rājagahe sopākayoniyaṃ nibbatti. So jātiāgatena sopākoti nāmena paññāyi. Keci pana ‘‘vāṇijakule nibbatto, ‘sopāko’ti pana nāmamatta’’nti vadanti. Taṃ apadānapāḷiyā virujjhati ‘‘pacchime bhave sampatte, sopākayonupāgami’’nti vacanato.

    තස්‌ස චතුමාසජාතස්‌ස පිතා කාලමකාසි, චූළපිතා පොසෙසි. අනුක්‌කමෙන සත්‌තවස්‌සිකො ජාතො. එකදිවසං චූළපිතා ‘‘අත්‌තනො පුත්‌තෙන කලහං කරොතී’’ති කුජ්‌ඣිත්‌වා, තං සුසානං නෙත්‌වා, ද්‌වෙ හත්‌ථෙ රජ්‌ජුයා එකතො බන්‌ධිත්‌වා, තාය එව රජ්‌ජුයා මතමනුස්‌සස්‌ස සරීරෙ ගාළ්‌හං බන්‌ධිත්‌වා ගතො ‘‘සිඞ්‌ගාලාදයො ඛාදන්‌තූ’’ති. පච්‌ඡිමභවිකතාය දාරකස්‌ස පුඤ්‌ඤඵලෙන සයං මාරෙතුං න විසහි, සිඞ්‌ගාලාදයොපි න අභිභවිංසු. දාරකො අඩ්‌ඪරත්‌තසමයෙ එවං විප්‌පලපති –

    Tassa catumāsajātassa pitā kālamakāsi, cūḷapitā posesi. Anukkamena sattavassiko jāto. Ekadivasaṃ cūḷapitā ‘‘attano puttena kalahaṃ karotī’’ti kujjhitvā, taṃ susānaṃ netvā, dve hatthe rajjuyā ekato bandhitvā, tāya eva rajjuyā matamanussassa sarīre gāḷhaṃ bandhitvā gato ‘‘siṅgālādayo khādantū’’ti. Pacchimabhavikatāya dārakassa puññaphalena sayaṃ māretuṃ na visahi, siṅgālādayopi na abhibhaviṃsu. Dārako aḍḍharattasamaye evaṃ vippalapati –

    ‘‘කා ගති මෙ අගතිස්‌ස, කො වා බන්‌ධු අබන්‌ධුනො;

    ‘‘Kā gati me agatissa, ko vā bandhu abandhuno;

    සුසානමජ්‌ඣෙ බන්‌ධස්‌ස, කො මෙ අභයදායකො’’ති.

    Susānamajjhe bandhassa, ko me abhayadāyako’’ti.

    සත්‌ථා තාය වෙලාය වෙනෙය්‍යබන්‌ධවෙ ඔලොකෙන්‌තො දාරකස්‌ස හදයබ්‌භන්‌තරෙ පජ්‌ජලන්‌තං අරහත්‌තූපනිස්‌සයං දිස්‌වා ඔභාසං ඵරිත්‌වා සතිං ජනෙත්‌වා එවමාහ –

    Satthā tāya velāya veneyyabandhave olokento dārakassa hadayabbhantare pajjalantaṃ arahattūpanissayaṃ disvā obhāsaṃ pharitvā satiṃ janetvā evamāha –

    ‘‘එහි සොපාක මා භායි, ඔලොකස්‌සු තථාගතං;

    ‘‘Ehi sopāka mā bhāyi, olokassu tathāgataṃ;

    අහං තං තාරයිස්‌සාමි, රාහුමුඛෙව චන්‌දිම’’න්‌ති.

    Ahaṃ taṃ tārayissāmi, rāhumukheva candima’’nti.

    දාරකො බුද්‌ධානුභාවෙන ඡින්‌නබන්‌ධනො ගාථාපරියොසානෙ සොතාපන්‌නො හුත්‌වා ගන්‌ධකුටිසම්‌මුඛෙ අට්‌ඨාසි. තස්‌ස මාතා පුත්‌තං අපස්‌සන්‌තී චූළපිතරං පුච්‌ඡිත්‌වා තෙනස්‌ස පවත්‌තියා අකථිතාය තත්‌ථ තත්‌ථ ගන්‌ත්‌වා විචිනන්‌තී ‘‘බුද්‌ධා කිර අතීතානාගතපච්‌චුප්‌පන්‌නං ජානන්‌ති, යංනූනාහං භගවන්‌තං උපසඞ්‌කමිත්‌වා මම පුත්‌තස්‌ස පවත්‌තිං ජානෙය්‍ය’’න්‌ති සත්‌ථු සන්‌තිකං අගමාසි. සත්‌ථා, ඉද්‌ධියා තං පටිච්‌ඡාදෙත්‌වා, ‘‘භන්‌තෙ, මම පුත්‌තං න පස්‌සාමි, අපිච භගවා තස්‌ස පවත්‌තිං ජානාතී’’ති තාය පුට්‌ඨො –

    Dārako buddhānubhāvena chinnabandhano gāthāpariyosāne sotāpanno hutvā gandhakuṭisammukhe aṭṭhāsi. Tassa mātā puttaṃ apassantī cūḷapitaraṃ pucchitvā tenassa pavattiyā akathitāya tattha tattha gantvā vicinantī ‘‘buddhā kira atītānāgatapaccuppannaṃ jānanti, yaṃnūnāhaṃ bhagavantaṃ upasaṅkamitvā mama puttassa pavattiṃ jāneyya’’nti satthu santikaṃ agamāsi. Satthā, iddhiyā taṃ paṭicchādetvā, ‘‘bhante, mama puttaṃ na passāmi, apica bhagavā tassa pavattiṃ jānātī’’ti tāya puṭṭho –

    ‘‘න සන්‌ති පුත්‌තා තාණාය, න පිතා නාපි බන්‌ධවා;

    ‘‘Na santi puttā tāṇāya, na pitā nāpi bandhavā;

    අන්‌තකෙනාධිපන්‌නස්‌ස, නත්‌ථි ඤාතීසු තාණතා’’ති. (ධ. ප. 288) –

    Antakenādhipannassa, natthi ñātīsu tāṇatā’’ti. (dha. pa. 288) –

    ධම්‌මං කථෙසි. තං සුත්‌වා සා සොතාපන්‌නා අහොසි. දාරකො අරහත්‌තං පාපුණි. තෙන වුත්‌තං අපදානෙ (අප. ථෙර 1.2.112-123) –

    Dhammaṃ kathesi. Taṃ sutvā sā sotāpannā ahosi. Dārako arahattaṃ pāpuṇi. Tena vuttaṃ apadāne (apa. thera 1.2.112-123) –

    ‘‘පබ්‌භාරං සොධයන්‌තස්‌ස, විපිනෙ පබ්‌බතුත්‌තමෙ;

    ‘‘Pabbhāraṃ sodhayantassa, vipine pabbatuttame;

    සිද්‌ධත්‌ථො නාම භගවා, ආගච්‌ඡි මම සන්‌තිකං.

    Siddhattho nāma bhagavā, āgacchi mama santikaṃ.

    ‘‘බුද්‌ධං උපගතං දිස්‌වා, ලොකජෙට්‌ඨස්‌ස තාදිනො;

    ‘‘Buddhaṃ upagataṃ disvā, lokajeṭṭhassa tādino;

    සන්‌ථරං සන්‌ථරිත්‌වාන, පුප්‌ඵාසනමදාසහං.

    Santharaṃ santharitvāna, pupphāsanamadāsahaṃ.

    ‘‘පුප්‌ඵාසනෙ නිසීදිත්‌වා, සිද්‌ධත්‌ථො ලොකනායකො;

    ‘‘Pupphāsane nisīditvā, siddhattho lokanāyako;

    මමඤ්‌ච ගතිමඤ්‌ඤාය, අනිච්‌චතමුදාහරි.

    Mamañca gatimaññāya, aniccatamudāhari.

    ‘‘අනිච්‌චා වත සඞ්‌ඛාරා, උප්‌පාදවයධම්‌මිනො;

    ‘‘Aniccā vata saṅkhārā, uppādavayadhammino;

    උප්‌පජ්‌ජිත්‌වා නිරුජ්‌ඣන්‌ති, තෙසං වූපසමො සුඛො.

    Uppajjitvā nirujjhanti, tesaṃ vūpasamo sukho.

    ‘‘ඉදං වත්‌වාන සබ්‌බඤ්‌ඤූ, ලොකජෙට්‌ඨො නරාසභො;

    ‘‘Idaṃ vatvāna sabbaññū, lokajeṭṭho narāsabho;

    නභං අබ්‌භුග්‌ගමී වීරො, හංසරාජාව අම්‌බරෙ.

    Nabhaṃ abbhuggamī vīro, haṃsarājāva ambare.

    ‘‘සකං දිට්‌ඨිං ජහිත්‌වාන, භාවයානිච්‌චසඤ්‌ඤහං;

    ‘‘Sakaṃ diṭṭhiṃ jahitvāna, bhāvayāniccasaññahaṃ;

    එකාහං භාවයිත්‌වාන, තත්‌ථ කාලං කතො අහං.

    Ekāhaṃ bhāvayitvāna, tattha kālaṃ kato ahaṃ.

    ‘‘ද්‌වෙ සම්‌පත්‌තී අනුභොත්‌වා, සුක්‌කමූලෙන චොදිතො;

    ‘‘Dve sampattī anubhotvā, sukkamūlena codito;

    පච්‌ඡිමෙ භවෙ සම්‌පත්‌තෙ, සපාකයොනුපාගමිං.

    Pacchime bhave sampatte, sapākayonupāgamiṃ.

    ‘‘අගාරා අභිනික්‌ඛම්‌ම, පබ්‌බජිං අනගාරියං;

    ‘‘Agārā abhinikkhamma, pabbajiṃ anagāriyaṃ;

    ජාතියා සත්‌තවස්‌සොහං, අරහත්‌තමපාපුණිං.

    Jātiyā sattavassohaṃ, arahattamapāpuṇiṃ.

    ‘‘ආරද්‌ධවීරියො පහිතත්‌තො, සීලෙසු සුසමාහිතො;

    ‘‘Āraddhavīriyo pahitatto, sīlesu susamāhito;

    තොසෙත්‌වාන මහානාගං, අලත්‌ථං උපසම්‌පදං.

    Tosetvāna mahānāgaṃ, alatthaṃ upasampadaṃ.

    ‘‘චතුන්‌නවුතිතො කප්‌පෙ, යං කම්‌මමකරිං තදා;

    ‘‘Catunnavutito kappe, yaṃ kammamakariṃ tadā;

    දුග්‌ගතිං නාභිජානාමි, පුප්‌ඵදානස්‌සිදං ඵලං.

    Duggatiṃ nābhijānāmi, pupphadānassidaṃ phalaṃ.

    ‘‘චතුන්‌නවුතිතො කප්‌පෙ, යං සඤ්‌ඤං භාවයිං තදා;

    ‘‘Catunnavutito kappe, yaṃ saññaṃ bhāvayiṃ tadā;

    තං සඤ්‌ඤං භාවයන්‌තස්‌ස, පත්‌තො මෙ ආසවක්‌ඛයො.

    Taṃ saññaṃ bhāvayantassa, patto me āsavakkhayo.

    ‘‘පටිසම්‌භිදා චතස්‌සො…පෙ.… කතං බුද්‌ධස්‌ස සාසන’’න්‌ති.

    ‘‘Paṭisambhidā catasso…pe… kataṃ buddhassa sāsana’’nti.

    අථ භගවා ඉද්‌ධිං පටිසංහරි. සාපි පුත්‌තං දිස්‌වා හට්‌ඨතුට්‌ඨො තස්‌ස ඛීණාසවභාවං සුත්‌වා පබ්‌බාජෙත්‌වා ගතා. සො සත්‌ථාරං ගන්‌ධකුටිච්‌ඡායායං චඞ්‌කමන්‌තං උපසඞ්‌කමිත්‌වා, වන්‌දිත්‌වා අනුචඞ්‌කමි. තස්‌ස භගවා උපසම්‌පදං අනුජානිතුකාමො ‘‘එකං නාම කි’’න්‌තිආදිනා දස පඤ්‌හෙ පුච්‌ඡි. සොපි සත්‌ථු අධිප්‌පායං ගණ්‌හන්‌තො සබ්‌බඤ්‌ඤුතඤ්‌ඤාණෙන සංසන්‌දෙන්‌තො ‘‘සබ්‌බෙ සත්‌තා ආහාරට්‌ඨිතිකා’’තිආදිනා (ඛු. පා. 4.1) තෙ පඤ්‌හෙ විස්‌සජ්‌ජෙසි. තෙනෙව තෙ කුමාරපඤ්‌හා නාම ජාතා. සත්‌ථා තස්‌ස පඤ්‌හබ්‍යාකරණෙන ආරාධිතචිත්‌තො උපසම්‌පදං අනුජානි. තෙන සා පඤ්‌හබ්‍යාකරණූපසම්‌පදා නාම ජාතා. තස්‌සිමං අත්‌තනො පවත්‌තිං පකාසෙත්‌වා ථෙරො අඤ්‌ඤං බ්‍යාකරොන්‌තො –

    Atha bhagavā iddhiṃ paṭisaṃhari. Sāpi puttaṃ disvā haṭṭhatuṭṭho tassa khīṇāsavabhāvaṃ sutvā pabbājetvā gatā. So satthāraṃ gandhakuṭicchāyāyaṃ caṅkamantaṃ upasaṅkamitvā, vanditvā anucaṅkami. Tassa bhagavā upasampadaṃ anujānitukāmo ‘‘ekaṃ nāma ki’’ntiādinā dasa pañhe pucchi. Sopi satthu adhippāyaṃ gaṇhanto sabbaññutaññāṇena saṃsandento ‘‘sabbe sattā āhāraṭṭhitikā’’tiādinā (khu. pā. 4.1) te pañhe vissajjesi. Teneva te kumārapañhā nāma jātā. Satthā tassa pañhabyākaraṇena ārādhitacitto upasampadaṃ anujāni. Tena sā pañhabyākaraṇūpasampadā nāma jātā. Tassimaṃ attano pavattiṃ pakāsetvā thero aññaṃ byākaronto –

    480.

    480.

    ‘‘දිස්‌වා පාසාදඡායායං, චඞ්‌කමන්‌තං නරුත්‌තමං;

    ‘‘Disvā pāsādachāyāyaṃ, caṅkamantaṃ naruttamaṃ;

    තත්‌ථ නං උපසඞ්‌කම්‌ම, වන්‌දිස්‌සං පුරිසුත්‌තමං.

    Tattha naṃ upasaṅkamma, vandissaṃ purisuttamaṃ.

    481.

    481.

    ‘‘එකංසං චීවරං කත්‌වා, සංහරිත්‌වාන පාණයො;

    ‘‘Ekaṃsaṃ cīvaraṃ katvā, saṃharitvāna pāṇayo;

    අනුචඞ්‌කමිස්‌සං විරජං, සබ්‌බසත්‌තානමුත්‌තමං.

    Anucaṅkamissaṃ virajaṃ, sabbasattānamuttamaṃ.

    482.

    482.

    ‘‘තතො පඤ්‌හෙ අපුච්‌ඡි මං, පඤ්‌හානං කොවිදො විදූ;

    ‘‘Tato pañhe apucchi maṃ, pañhānaṃ kovido vidū;

    අච්‌ඡම්‌භී ච අභීතො ච, බ්‍යාකාසිං සත්‌ථුනො අහං.

    Acchambhī ca abhīto ca, byākāsiṃ satthuno ahaṃ.

    483.

    483.

    ‘‘විස්‌සජ්‌ජිතෙසු පඤ්‌හෙසු, අනුමොදි තථාගතො;

    ‘‘Vissajjitesu pañhesu, anumodi tathāgato;

    භික්‌ඛුසඞ්‌ඝං විලොකෙත්‌වා, ඉමමත්‌ථං අභාසථ.

    Bhikkhusaṅghaṃ viloketvā, imamatthaṃ abhāsatha.

    484.

    484.

    ‘‘‘ලාභා අඞ්‌ගානං මගධානං, යෙසායං පරිභුඤ්‌ජති;

    ‘‘‘Lābhā aṅgānaṃ magadhānaṃ, yesāyaṃ paribhuñjati;

    චීවරං පිණ්‌ඩපාතඤ්‌ච, පච්‌චයං සයනාසනං;

    Cīvaraṃ piṇḍapātañca, paccayaṃ sayanāsanaṃ;

    පච්‌චුට්‌ඨානඤ්‌ච සාමීචිං, තෙසං ලාභා’ති චාබ්‍රවි.

    Paccuṭṭhānañca sāmīciṃ, tesaṃ lābhā’ti cābravi.

    485.

    485.

    ‘‘‘අජ්‌ජදග්‌ගෙ මං සොපාක, දස්‌සනායොපසඞ්‌කම;

    ‘‘‘Ajjadagge maṃ sopāka, dassanāyopasaṅkama;

    එසා චෙව තෙ සොපාක, භවතු උපසම්‌පදා’’’.

    Esā ceva te sopāka, bhavatu upasampadā’’’.

    486.

    486.

    ‘‘ජාතියා සත්‌තවස්‌සෙන, ලද්‌ධාන උපසම්‌පදං;

    ‘‘Jātiyā sattavassena, laddhāna upasampadaṃ;

    ධාරෙමි අන්‌තිමං දෙහං, අහො ධම්‌මසුධම්‌මතා’’ති. – ඉමා ගාථා අභාසි;

    Dhāremi antimaṃ dehaṃ, aho dhammasudhammatā’’ti. – imā gāthā abhāsi;

    තත්‌ථ පාසාදඡායායන්‌ති ගන්‌ධකුටිච්‌ඡායායං. වන්‌දිස්‌සන්‌ති, අභිවන්‌දිං.

    Tattha pāsādachāyāyanti gandhakuṭicchāyāyaṃ. Vandissanti, abhivandiṃ.

    සංහරිත්‌වාන පාණයොති උභො හත්‌ථෙ කමලමකුළාකාරෙන සඞ්‌ගතෙ කත්‌වා, අඤ්‌ජලිං පග්‌ගහෙත්‌වාති අත්‌ථො. අනුචඞ්‌කමිස්‌සන්‌ති චඞ්‌කමන්‌තස්‌ස සත්‌ථුනො අනුපච්‌ඡතො අනුගමනවසෙන චඞ්‌කමිං. විරජන්‌ති විගතරාගාදිරජං.

    Saṃharitvāna pāṇayoti ubho hatthe kamalamakuḷākārena saṅgate katvā, añjaliṃ paggahetvāti attho. Anucaṅkamissanti caṅkamantassa satthuno anupacchato anugamanavasena caṅkamiṃ. Virajanti vigatarāgādirajaṃ.

    පඤ්‌හෙති කුමාරපඤ්‌හෙ. විදූති වෙදිතබ්‌බං විදිතවා, සබ්‌බඤ්‌ඤූති අත්‌ථො. ‘‘සත්‌ථා මං පුච්‌ඡතී’’ති උප්‌පජ්‌ජනකස්‌ස ඡම්‌භිතත්‌තස්‌ස භයස්‌ස ච සෙතුඝාතෙන පහීනත්‌තා අච්‌ඡම්‌භීඅභීතො ච බ්‍යාකාසි.

    Pañheti kumārapañhe. Vidūti veditabbaṃ viditavā, sabbaññūti attho. ‘‘Satthā maṃ pucchatī’’ti uppajjanakassa chambhitattassa bhayassa ca setughātena pahīnattā acchambhī ca abhīto ca byākāsi.

    යෙසායන්‌ති යෙසං අඞ්‌ගමගධානං අයං සොපාකො. පච්‌චයන්‌ති ගිලානපච්‌චයං. සාමීචින්‌ති මග්‌ගදානබීජනාදිසාමීචිකිරියං.

    Yesāyanti yesaṃ aṅgamagadhānaṃ ayaṃ sopāko. Paccayanti gilānapaccayaṃ. Sāmīcinti maggadānabījanādisāmīcikiriyaṃ.

    අජ්‌ජදග්‌ගෙති ද-කාරො පදසන්‌ධිකරො, අජ්‌ජ අග්‌ගෙ ආදිං කත්‌වා, අජ්‌ජ පට්‌ඨාය. ‘‘අජ්‌ජතග්‌ගෙ’’තිපි පාළි, අජ්‌ජතං ආදිං කත්‌වාති අත්‌ථො. දස්‌සනායොපසඞ්‌කමාති ‘‘හීනජච්‌චො, වයසා තරුණතරො’’ති වා අචින්‌තෙත්‌වා දස්‌සනාය මං උපසඞ්‌කම. එසා චෙවාති යා තස්‌ස මම සබ්‌බඤ්‌ඤුතඤ්‌ඤාණෙන සද්‌ධිං සංසන්‌දෙත්‌වා කතා පඤ්‌හවිස්‌සජ්‌ජනා. එසායෙව තෙ භවතු උපසම්‌පදා ඉති ච අබ්‍රවීති යොජනා. ‘‘ලද්‌ධා මෙ උපසම්‌පදා’’තිපි පාළි. යෙ පන ‘‘ලද්‌ධාන උපසම්‌පද’’න්‌තිපි පඨන්‌ති, තෙසං සත්‌තවස්‌සෙනාති සත්‌තමෙන වස්‌සෙනාති අත්‌ථො, සත්‌තවස්‌සෙන වා හුත්‌වාති වචනසෙසො. යං පනෙත්‌ථ අවුත්‌තං, තං සුවිඤ්‌ඤෙය්‍යමෙව.

    Ajjadaggeti da-kāro padasandhikaro, ajja agge ādiṃ katvā, ajja paṭṭhāya. ‘‘Ajjatagge’’tipi pāḷi, ajjataṃ ādiṃ katvāti attho. Dassanāyopasaṅkamāti ‘‘hīnajacco, vayasā taruṇataro’’ti vā acintetvā dassanāya maṃ upasaṅkama. Esā cevāti yā tassa mama sabbaññutaññāṇena saddhiṃ saṃsandetvā katā pañhavissajjanā. Esāyeva te bhavatu upasampadā iti ca abravīti yojanā. ‘‘Laddhā me upasampadā’’tipi pāḷi. Ye pana ‘‘laddhāna upasampada’’ntipi paṭhanti, tesaṃ sattavassenāti sattamena vassenāti attho, sattavassena vā hutvāti vacanaseso. Yaṃ panettha avuttaṃ, taṃ suviññeyyameva.

    සොපාකත්‌ථෙරගාථාවණ්‌ණනා නිට්‌ඨිතා.

    Sopākattheragāthāvaṇṇanā niṭṭhitā.







    Related texts:



    තිපිටක (මූල) • Tipiṭaka (Mūla) / සුත්‌තපිටක • Suttapiṭaka / ඛුද්‌දකනිකාය • Khuddakanikāya / ථෙරගාථාපාළි • Theragāthāpāḷi / 4. සොපාකත්‌ථෙරගාථා • 4. Sopākattheragāthā


    © 1991-2023 The Titi Tudorancea Bulletin | Titi Tudorancea® is a Registered Trademark | Terms of use and privacy policy
    Contact