| Library / Tipiṭaka / තිපිටක • Tipiṭaka / සුත්‌තනිපාත-අට්‌ඨකථා • Suttanipāta-aṭṭhakathā |
10. උට්‌ඨානසුත්‌තවණ්‌ණනා
10. Uṭṭhānasuttavaṇṇanā
334. උට්‌ඨහථාති උට්‌ඨානසුත්‌තං. කා උප්‌පත්‌ති? එකං සමයං භගවා සාවත්‌ථියං විහරන්‌තො රත්‌තිං ජෙතවනවිහාරෙ වසිත්‌වා පුබ්‌බණ්‌හසමයං භික්‌ඛුසඞ්‌ඝපරිවුතො සාවත්‌ථියං පිණ්‌ඩාය චරිත්‌වා පාචීනද්‌වාරෙන නගරා නික්‌ඛමිත්‌වා මිගාරමාතුපාසාදං අගමාසි දිවාවිහාරත්‌ථාය. ආචිණ්‌ණං කිරෙතං භගවතො රත්‌තිං ජෙතවනවිහාරෙ වසිත්‌වා මිගාරමාතුපාසාදෙ දිවාවිහාරූපගමනං, රත්‌තිඤ්‌ච මිගාරමාතුපාසාදෙ වසිත්‌වා ජෙතවනෙ දිවාවිහාරූපගමනං. කස්‌මා? ද්‌වින්‌නං කුලානං අනුග්‌ගහත්‌ථාය මහාපරිච්‌චාගගුණපරිදීපනත්‌ථාය ච. මිගාරමාතුපාසාදස්‌ස ච හෙට්‌ඨා පඤ්‌ච කූටාගාරගබ්‌භසතානි හොන්‌ති, යෙසු පඤ්‌චසතා භික්‌ඛූ වසන්‌ති. තත්‌ථ යදා භගවා හෙට්‌ඨාපාසාදෙ වසති, තදා භික්‌ඛූ භගවතො ගාරවෙන උපරිපාසාදං නාරුහන්‌ති. තං දිවසං පන භගවා උපරිපාසාදෙ කූටාගාරගබ්‌භං පාවිසි, තෙන හෙට්‌ඨාපාසාදෙ පඤ්‌චපි ගබ්‌භසතානි පඤ්‌චසතා භික්‌ඛූ පවිසිංසු. තෙ ච සබ්‌බෙව නවා හොන්‌ති අධුනාගතා ඉමං ධම්‌මවිනයං උද්‌ධතා උන්‌නළා පාකතින්‌ද්‍රියා. තෙ පවිසිත්‌වා දිවාසෙය්‍යං සුපිත්‌වා සායං උට්‌ඨාය මහාතලෙ සන්‌නිපතිත්‌වා ‘‘අජ්‌ජ භත්‌තග්‌ගෙ තුය්‌හං කිං අහොසි, ත්‌වං කත්‌ථ අගමාසි, අහං ආවුසො කොසලරඤ්‌ඤො ඝරං, අහං අනාථපිණ්‌ඩිකස්‌ස, තත්‌ථ එවරූපො ච එවරූපො ච භොජනවිධි අහොසී’’ති නානප්‌පකාරං ආමිසකථං කථෙන්‌තා උච්‌චාසද්‌දමහාසද්‌දා අහෙසුං.
334.Uṭṭhahathāti uṭṭhānasuttaṃ. Kā uppatti? Ekaṃ samayaṃ bhagavā sāvatthiyaṃ viharanto rattiṃ jetavanavihāre vasitvā pubbaṇhasamayaṃ bhikkhusaṅghaparivuto sāvatthiyaṃ piṇḍāya caritvā pācīnadvārena nagarā nikkhamitvā migāramātupāsādaṃ agamāsi divāvihāratthāya. Āciṇṇaṃ kiretaṃ bhagavato rattiṃ jetavanavihāre vasitvā migāramātupāsāde divāvihārūpagamanaṃ, rattiñca migāramātupāsāde vasitvā jetavane divāvihārūpagamanaṃ. Kasmā? Dvinnaṃ kulānaṃ anuggahatthāya mahāpariccāgaguṇaparidīpanatthāya ca. Migāramātupāsādassa ca heṭṭhā pañca kūṭāgāragabbhasatāni honti, yesu pañcasatā bhikkhū vasanti. Tattha yadā bhagavā heṭṭhāpāsāde vasati, tadā bhikkhū bhagavato gāravena uparipāsādaṃ nāruhanti. Taṃ divasaṃ pana bhagavā uparipāsāde kūṭāgāragabbhaṃ pāvisi, tena heṭṭhāpāsāde pañcapi gabbhasatāni pañcasatā bhikkhū pavisiṃsu. Te ca sabbeva navā honti adhunāgatā imaṃ dhammavinayaṃ uddhatā unnaḷā pākatindriyā. Te pavisitvā divāseyyaṃ supitvā sāyaṃ uṭṭhāya mahātale sannipatitvā ‘‘ajja bhattagge tuyhaṃ kiṃ ahosi, tvaṃ kattha agamāsi, ahaṃ āvuso kosalarañño gharaṃ, ahaṃ anāthapiṇḍikassa, tattha evarūpo ca evarūpo ca bhojanavidhi ahosī’’ti nānappakāraṃ āmisakathaṃ kathentā uccāsaddamahāsaddā ahesuṃ.
භගවා තං සද්‌දං සුත්‌වා ‘‘ඉමෙ මයා සද්‌ධිං වසන්‌තාපි එවං පමත්‌තා, අහො අයුත්‌තකාරිනො’’ති මහාමොග්‌ගල්‌ලානත්‌ථෙරස්‌ස ආගමනං චින්‌තෙසි. තාවදෙව ආයස්‌මා මහාමොග්‌ගල්‌ලානො භගවතො චිත්‌තං ඤත්‌වා ඉද්‌ධියා ආගම්‌ම පාදමූලෙ වන්‌දමානොයෙව අහොසි. තතො නං භගවා ආමන්‌තෙසි – ‘‘එතෙ තෙ, මොග්‌ගල්‌ලාන, සබ්‍රහ්‌මචාරිනො පමත්‌තා, සාධු නෙ සංවෙජෙහී’’ති. ‘‘එවං භන්‌තෙ’’ති ඛො සො ආයස්‌මා මහාමොග්‌ගල්‌ලානො භගවතො පටිස්‌සුණිත්‌වා තාවදෙව ආපොකසිණං සමාපජ්‌ජිත්‌වා කරීසභූමියං ඨිතං මහාපාසාදං නාවං විය මහාවාතො පාදඞ්‌ගුට්‌ඨකෙන කම්‌පෙසි සද්‌ධිං පතිට්‌ඨිතපථවිප්‌පදෙසෙන. අථ තෙ භික්‌ඛූ භීතා විස්‌සරං කරොන්‌තා සකසකචීවරානි ඡඩ්‌ඩෙත්‌වා චතූහි ද්‌වාරෙහි නික්‌ඛමිංසු. භගවා තෙසං අත්‌තානං දස්‌සෙන්‌තො අඤ්‌ඤෙන ද්‌වාරෙන ගන්‌ධකුටිං පවිසන්‌තො විය අහොසි, තෙ භගවන්‌තං දිස්‌වා වන්‌දිත්‌වා අට්‌ඨංසු . භගවා ‘‘කිං, භික්‌ඛවෙ, භීතත්‌ථා’’ති පුච්‌ඡි, තෙ ‘‘අයං, භන්‌තෙ, මිගාරමාතුපාසාදො කම්‌පිතො’’ති ආහංසු . ‘‘ජානාථ, භික්‌ඛවෙ, කෙනා’’ති? ‘‘න ජානාම, භන්‌තෙ’’ති. අථ භගවා ‘‘තුම්‌හාදිසානං, භික්‌ඛවෙ, මුට්‌ඨස්‌සතීනං අසම්‌පජානානං පමාදවිහාරීනං සංවෙගජනනත්‌ථං මොග්‌ගල්‌ලානෙන කම්‌පිතො’’ති වත්‌වා තෙසං භික්‌ඛූනං ධම්‌මදෙසනත්‌ථං ඉමං සුත්‌තමභාසි.
Bhagavā taṃ saddaṃ sutvā ‘‘ime mayā saddhiṃ vasantāpi evaṃ pamattā, aho ayuttakārino’’ti mahāmoggallānattherassa āgamanaṃ cintesi. Tāvadeva āyasmā mahāmoggallāno bhagavato cittaṃ ñatvā iddhiyā āgamma pādamūle vandamānoyeva ahosi. Tato naṃ bhagavā āmantesi – ‘‘ete te, moggallāna, sabrahmacārino pamattā, sādhu ne saṃvejehī’’ti. ‘‘Evaṃ bhante’’ti kho so āyasmā mahāmoggallāno bhagavato paṭissuṇitvā tāvadeva āpokasiṇaṃ samāpajjitvā karīsabhūmiyaṃ ṭhitaṃ mahāpāsādaṃ nāvaṃ viya mahāvāto pādaṅguṭṭhakena kampesi saddhiṃ patiṭṭhitapathavippadesena. Atha te bhikkhū bhītā vissaraṃ karontā sakasakacīvarāni chaḍḍetvā catūhi dvārehi nikkhamiṃsu. Bhagavā tesaṃ attānaṃ dassento aññena dvārena gandhakuṭiṃ pavisanto viya ahosi, te bhagavantaṃ disvā vanditvā aṭṭhaṃsu . Bhagavā ‘‘kiṃ, bhikkhave, bhītatthā’’ti pucchi, te ‘‘ayaṃ, bhante, migāramātupāsādo kampito’’ti āhaṃsu . ‘‘Jānātha, bhikkhave, kenā’’ti? ‘‘Na jānāma, bhante’’ti. Atha bhagavā ‘‘tumhādisānaṃ, bhikkhave, muṭṭhassatīnaṃ asampajānānaṃ pamādavihārīnaṃ saṃvegajananatthaṃ moggallānena kampito’’ti vatvā tesaṃ bhikkhūnaṃ dhammadesanatthaṃ imaṃ suttamabhāsi.
තත්‌ථ උට්‌ඨහථාති ආසනා උට්‌ඨහථ ඝටථ වායමථ, මා කුසීතා හොථ. නිසීදථාති පල්‌ලඞ්‌කං ආභුජිත්‌වා කම්‌මට්‌ඨානානුයොගත්‌ථාය නිසීදථ. කො අත්‌ථො සුපිතෙන වොති කො තුම්‌හාකං අනුපාදාපරිනිබ්‌බානත්‌ථාය පබ්‌බජිතානං සුපිතෙන අත්‌ථො. න හි සක්‌කා සුපන්‌තෙන කොචි අත්‌ථො පාපුණිතුං. ආතුරානඤ්‌හි කා නිද්‌දා, සල්‌ලවිද්‌ධාන රුප්‌පතන්‌ති යත්‍ර ච නාම අප්‌පකෙපි සරීරප්‌පදෙසෙ උට්‌ඨිතෙන චක්‌ඛුරොගාදිනා රොගෙන ආතුරානං එකද්‌වඞ්‌ගුලමත්‌තම්‌පි පවිට්‌ඨෙන අයසල්‌ලඅට්‌ඨිසල්‌ලදන්‌තසල්‌ලවිසාණසල්‌ලකට්‌ඨසල්‌ලානං අඤ්‌ඤතරෙන සල්‌ලෙන රුප්‌පමානානං මනුස්‌සානං නිද්‌දා නත්‌ථි, තත්‌ථ තුම්‌හාකං සකලචිත්‌තසරීරසන්‌තානං භඤ්‌ජිත්‌වා උප්‌පන්‌නෙහි නානප්‌පකාරකිලෙසරොගෙහි ආතුරානඤ්‌හි කා නිද්‌දා රාගසල්‌ලාදීහි ච පඤ්‌චහි සල්‌ලෙහි අන්‌තොහදයං පවිසිය විද්‌ධත්‌තා සල්‌ලවිද්‌ධානං රුප්‌පතං.
Tattha uṭṭhahathāti āsanā uṭṭhahatha ghaṭatha vāyamatha, mā kusītā hotha. Nisīdathāti pallaṅkaṃ ābhujitvā kammaṭṭhānānuyogatthāya nisīdatha. Ko attho supitena voti ko tumhākaṃ anupādāparinibbānatthāya pabbajitānaṃ supitena attho. Na hi sakkā supantena koci attho pāpuṇituṃ. Āturānañhi kā niddā, sallaviddhāna ruppatanti yatra ca nāma appakepi sarīrappadese uṭṭhitena cakkhurogādinā rogena āturānaṃ ekadvaṅgulamattampi paviṭṭhena ayasallaaṭṭhisalladantasallavisāṇasallakaṭṭhasallānaṃ aññatarena sallena ruppamānānaṃ manussānaṃ niddā natthi, tattha tumhākaṃ sakalacittasarīrasantānaṃ bhañjitvā uppannehi nānappakārakilesarogehi āturānañhi kā niddā rāgasallādīhi ca pañcahi sallehi antohadayaṃ pavisiya viddhattā sallaviddhānaṃ ruppataṃ.
335. එවං වත්‌වා පුන භගවා භිය්‍යොසොමත්‌තාය තෙ භික්‌ඛූ උස්‌සාහෙන්‌තො සංවෙජෙන්‌තො ච ආහ – ‘‘උට්‌ඨහථ…පෙ.… වසානුගෙ’’ති. තත්‍රායං සාධිප්‌පායයොජනා අත්‌ථවණ්‌ණනා – එවං කිලෙසසල්‌ලවිද්‌ධානඤ්‌හි වො, භික්‌ඛවෙ, කාලො පබුජ්‌ඣිතුං. කිං කාරණං? මණ්‌ඩපෙය්‍යමිදං, භික්‌ඛවෙ, බ්‍රහ්‌මචරියං, සත්‌ථා සම්‌මුඛීභූතො, ඉතො පුබ්‌බෙ පන වො දීඝරත්‌තං සුත්‌තං, ගිරීසු සුත්‌තං, නදීසු සුත්‌තං, සමෙසු සුත්‌තං, විසමෙසු සුත්‌තං, රුක්‌ඛග්‌ගෙසුපි සුත්‌තං අදස්‌සනා අරියසච්‌චානං, තස්‌මා තස්‌සා නිද්‌දාය අන්‌තකිරියත්‌ථං උට්‌ඨහථ නිසීදථ දළ්‌හං සික්‌ඛථ සන්‌තියා.
335. Evaṃ vatvā puna bhagavā bhiyyosomattāya te bhikkhū ussāhento saṃvejento ca āha – ‘‘uṭṭhahatha…pe… vasānuge’’ti. Tatrāyaṃ sādhippāyayojanā atthavaṇṇanā – evaṃ kilesasallaviddhānañhi vo, bhikkhave, kālo pabujjhituṃ. Kiṃ kāraṇaṃ? Maṇḍapeyyamidaṃ, bhikkhave, brahmacariyaṃ, satthā sammukhībhūto, ito pubbe pana vo dīgharattaṃ suttaṃ, girīsu suttaṃ, nadīsu suttaṃ, samesu suttaṃ, visamesu suttaṃ, rukkhaggesupi suttaṃ adassanā ariyasaccānaṃ, tasmā tassā niddāya antakiriyatthaṃ uṭṭhahatha nisīdatha daḷhaṃ sikkhatha santiyā.
තත්‌ථ පුරිමපාදස්‌සත්‌ථො වුත්‌තනයො එව. දුතියපාදෙ පන සන්‌තීති තිස්‌සො සන්‌තියො – අච්‌චන්‌තසන්‌ති, තදඞ්‌ගසන්‌ති, සම්‌මුතිසන්‌තීති, නිබ්‌බානවිපස්‌සනාදිට්‌ඨිගතානමෙතං අධිවචනං. ඉධ පන අච්‌චන්‌තසන්‌ති නිබ්‌බානමධිප්‌පෙතං, තස්‌මා නිබ්‌බානත්‌ථං දළ්‌හං සික්‌ඛථ, අසිථිලපරක්‌කමා හුත්‌වා සික්‌ඛථාති වුත්‌තං හොති. කිං කාරණං? මා වො පමත්‌තෙ විඤ්‌ඤාය, මච්‌චුරාජා අමොහයිත්‌ථ වසානුගෙ , මා තුම්‌හෙ ‘‘පමත්‌තා එතෙ’’ති එවං ඤත්‌වා මච්‌චුරාජපරියායනාමො මාරො වසානුගෙ අමොහයිත්‌ථ, යථා තස්‌ස වසං ගච්‌ඡථ, එවං වසානුගෙ කරොන්‌තො මා අමොහයිත්‌ථාති වුත්‌තං හොති.
Tattha purimapādassattho vuttanayo eva. Dutiyapāde pana santīti tisso santiyo – accantasanti, tadaṅgasanti, sammutisantīti, nibbānavipassanādiṭṭhigatānametaṃ adhivacanaṃ. Idha pana accantasanti nibbānamadhippetaṃ, tasmā nibbānatthaṃ daḷhaṃ sikkhatha, asithilaparakkamā hutvā sikkhathāti vuttaṃ hoti. Kiṃ kāraṇaṃ? Mā vo pamatte viññāya, maccurājā amohayittha vasānuge, mā tumhe ‘‘pamattā ete’’ti evaṃ ñatvā maccurājapariyāyanāmo māro vasānuge amohayittha, yathā tassa vasaṃ gacchatha, evaṃ vasānuge karonto mā amohayitthāti vuttaṃ hoti.
336. යතො තස්‌ස වසං අනුපගච්‌ඡන්‌තා යාය දෙවා මනුස්‌සා ච…පෙ.… සමප්‌පිතා, යාය දෙවා ච මනුස්‌සා ච අත්‌ථිකා රූපසද්‌දගන්‌ධරසඵොට්‌ඨබ්‌බත්‌ථිකා, තං රූපාදිං සිතා නිස්‌සිතා අල්‌ලීනා හුත්‌වා තිට්‌ඨන්‌ති, තරථ සමතික්‌කමථ එතං නානප්‌පකාරෙසු විසයෙසු විසටවිත්‌ථිණ්‌ණවිසාලත්‌තා විසත්‌තිකං භවභොගතණ්‌හං. ඛණො වො මා උපච්‌චගා, අයං තුම්‌හාකං සමණධම්‌මකරණක්‌ඛණො මා අතික්‌කමි. යෙසඤ්‌හි අයමෙවරූපො ඛණො අතික්‌කමති, යෙ ච ඉමං ඛණං අතික්‌කමන්‌ති, තෙ ඛණාතීතා හි සොචන්‌ති නිරයම්‌හි සමප්‌පිතා, නිරස්‌සාදට්‌ඨෙන නිරයසඤ්‌ඤිතෙ චතුබ්‌බිධෙපි අපායෙ පතිට්‌ඨිතා ‘‘අකතං වත නො කල්‍යාණ’’න්‌තිආදිනා නයෙන සොචන්‌ති.
336. Yato tassa vasaṃ anupagacchantā yāya devā manussā ca…pe… samappitā, yāya devā ca manussā ca atthikā rūpasaddagandharasaphoṭṭhabbatthikā, taṃ rūpādiṃ sitā nissitā allīnā hutvā tiṭṭhanti, taratha samatikkamatha etaṃ nānappakāresu visayesu visaṭavitthiṇṇavisālattā visattikaṃ bhavabhogataṇhaṃ. Khaṇo vo mā upaccagā, ayaṃ tumhākaṃ samaṇadhammakaraṇakkhaṇo mā atikkami. Yesañhi ayamevarūpo khaṇo atikkamati, ye ca imaṃ khaṇaṃ atikkamanti, te khaṇātītā hi socanti nirayamhi samappitā, nirassādaṭṭhena nirayasaññite catubbidhepi apāye patiṭṭhitā ‘‘akataṃ vata no kalyāṇa’’ntiādinā nayena socanti.
337. එවං භගවා තෙ භික්‌ඛූ උස්‌සාහෙත්‌වා සංවෙජෙත්‌වා ච ඉදානි තෙසං තං පමාදවිහාරං විගරහිත්‌වා සබ්‌බෙව තෙ අප්‌පමාදෙ නියොජෙන්‌තො ‘‘පමාදො රජො’’ති ඉමං ගාථමාහ. තත්‌ථ පමාදොති සඞ්‌ඛෙපතො සතිවිප්‌පවාසො, සො චිත්‌තමලිනට්‌ඨෙන රජො. තං පමාදමනුපතිතො පමාදානුපතිතො, පමාදානුපතිතත්‌තා අපරාපරුප්‌පන්‌නො පමාදො එව, සොපි රජො. න හි කදාචි පමාදො නාම අරජො අත්‌ථි. තෙන කිං දීපෙති? මා තුම්‌හෙ ‘‘දහරා තාව මයං පච්‌ඡා ජානිස්‌සාමා’’ති විස්‌සාසමාපජ්‌ජිත්‌ථ. දහරකාලෙපි හි පමාදො රජො, මජ්‌ඣිමකාලෙපි ථෙරකාලෙපි පමාදානුපතිතත්‌තා මහාරජො සඞ්‌කාරකූටො එව හොති, යථා ඝරෙ එකද්‌වෙදිවසිකො රජො රජො එව, වඩ්‌ඪමානො පන ගණවස්‌සිකො සඞ්‌කාරකූටො එව හොති. එවං සන්‌තෙපි පන පඨමවයෙ බුද්‌ධවචනං පරියාපුණිත්‌වා ඉතරවයෙසු සමණධම්‌මං කරොන්‌තො, පඨමවයෙ වා පරියාපුණිත්‌වා මජ්‌ඣිමවයෙ සුණිත්‌වා පච්‌ඡිමවයෙ සමණධම්‌මං කරොන්‌තොපි භික්‌ඛු පමාදවිහාරී න හොති අප්‌පමාදානුලොමපටිපදං පටිපන්‌නත්‌තා. යො පන සබ්‌බවයෙසු පමාදවිහාරී දිවාසෙය්‍යං ආමිසකථඤ්‌ච අනුයුත්‌තො, සෙය්‍යථාපි තුම්‌හෙ, තස්‌සෙව සො පඨමවයෙ පමාදො රජො, ඉතරවයෙසු පමාදානුපතිතො මහාපමාදො ච මහාරජො එවාති.
337. Evaṃ bhagavā te bhikkhū ussāhetvā saṃvejetvā ca idāni tesaṃ taṃ pamādavihāraṃ vigarahitvā sabbeva te appamāde niyojento ‘‘pamādo rajo’’ti imaṃ gāthamāha. Tattha pamādoti saṅkhepato sativippavāso, so cittamalinaṭṭhena rajo. Taṃ pamādamanupatito pamādānupatito, pamādānupatitattā aparāparuppanno pamādo eva, sopi rajo. Na hi kadāci pamādo nāma arajo atthi. Tena kiṃ dīpeti? Mā tumhe ‘‘daharā tāva mayaṃ pacchā jānissāmā’’ti vissāsamāpajjittha. Daharakālepi hi pamādo rajo, majjhimakālepi therakālepi pamādānupatitattā mahārajo saṅkārakūṭo eva hoti, yathā ghare ekadvedivasiko rajo rajo eva, vaḍḍhamāno pana gaṇavassiko saṅkārakūṭo eva hoti. Evaṃ santepi pana paṭhamavaye buddhavacanaṃ pariyāpuṇitvā itaravayesu samaṇadhammaṃ karonto, paṭhamavaye vā pariyāpuṇitvā majjhimavaye suṇitvā pacchimavaye samaṇadhammaṃ karontopi bhikkhu pamādavihārī na hoti appamādānulomapaṭipadaṃ paṭipannattā. Yo pana sabbavayesu pamādavihārī divāseyyaṃ āmisakathañca anuyutto, seyyathāpi tumhe, tasseva so paṭhamavaye pamādo rajo, itaravayesu pamādānupatito mahāpamādo ca mahārajo evāti.
එවං තෙසං පමාදවිහාරං විගරහිත්‌වා අප්‌පමාදෙ නියොජෙන්‌තො ආහ – ‘‘අප්‌පමාදෙන විජ්‌ජාය, අබ්‌බහෙ සල්‌ලමත්‌තනො’’ති, තස්‌සත්‌ථො – යස්‌මා එවමෙසො සබ්‌බදාපි පමාදො රජො, තස්‌මා සතිඅවිප්‌පවාසසඞ්‌ඛාතෙන අප්‌පමාදෙන ආසවානං ඛයඤාණසඞ්‌ඛාතාය ච විජ්‌ජාය පණ්‌ඩිතො කුලපුත්‌තො උද්‌ධරෙ අත්‌තනො හදයනිස්‌සිතං රාගාදිපඤ්‌චවිධං සල්‌ලන්‌ති අරහත්‌තනිකූටෙන දෙසනං සමාපෙසි. දෙසනාපරියොසානෙ සංවෙගමාපජ්‌ජිත්‌වා තමෙව ධම්‌මදෙසනං මනසි කරිත්‌වා පච්‌චවෙක්‌ඛමානා විපස්‌සනං ආරභිත්‌වා පඤ්‌චසතාපි තෙ භික්‌ඛූ අරහත්‌තෙ පතිට්‌ඨහිංසූති.
Evaṃ tesaṃ pamādavihāraṃ vigarahitvā appamāde niyojento āha – ‘‘appamādena vijjāya, abbahe sallamattano’’ti, tassattho – yasmā evameso sabbadāpi pamādo rajo, tasmā satiavippavāsasaṅkhātena appamādena āsavānaṃ khayañāṇasaṅkhātāya ca vijjāya paṇḍito kulaputto uddhare attano hadayanissitaṃ rāgādipañcavidhaṃ sallanti arahattanikūṭena desanaṃ samāpesi. Desanāpariyosāne saṃvegamāpajjitvā tameva dhammadesanaṃ manasi karitvā paccavekkhamānā vipassanaṃ ārabhitvā pañcasatāpi te bhikkhū arahatte patiṭṭhahiṃsūti.
පරමත්‌ථජොතිකාය ඛුද්‌දක-අට්‌ඨකථාය
Paramatthajotikāya khuddaka-aṭṭhakathāya
සුත්‌තනිපාත-අට්‌ඨකථාය උට්‌ඨානසුත්‌තවණ්‌ණනා නිට්‌ඨිතා.
Suttanipāta-aṭṭhakathāya uṭṭhānasuttavaṇṇanā niṭṭhitā.
Related texts:
තිපිටක (මූල) • Tipiṭaka (Mūla) / සුත්‌තපිටක • Suttapiṭaka / ඛුද්‌දකනිකාය • Khuddakanikāya / සුත්‌තනිපාතපාළි • Suttanipātapāḷi / 10. උට්‌ඨානසුත්‌තං • 10. Uṭṭhānasuttaṃ
